ஐசிஇ.... யூக வணிகத்தின் கோரப் பிடியில் உலகம்!

அமெரிக்காவை உலக அதிகார மையமாக உலகமே பார்க்கிறது. அமெரிக்காவைவிட ஒரு பெரிய அதிகார மையம் உருவாகி இருப்பது நம்மில் பெரும்பாலோருக்குத் தெரியாது.

உலகிலேயே பணக்கார நாடாக இருக்கும் அமெரிக்காவின் ஒட்டு மொத்த உற்பத்தி (GDP) மதிப்பு 15 ட்ரில்லியன் டாலர்கள். ஆனால் 700 ட்ரில்லியன் டாலர் பெருமான வர்த்தகங்களை உலகின் டாப் 9 வங்கிகள் மட்டும், வெளி உலகத்துக்குத் தெரியாதபடி செய்கின்றன என்றால் அந்த வங்கிகள் எவ்வளவு வலிமையானவை என்பதை யூகித்து கொள்ளுங்கள்.

தற்போது உலகிலேயே அதிக லாபம் கொழிக்கும் தொழிலாக இருப்பது வங்கித் துறை தான் (பொருளாதார சரிவின்போது பெரிய வீழ்ச்சி ஏற்பட இருந்தாலும் அரசாங்கத்தை மிரட்டி தங்களைக் காப்பாற்றிக் கொள்வது தொடர்கதையாகத் தான் இருந்து வருகிறது). கடன் கொடுப்பது, கடன் அட்டை கொடுப்பது, பெரிய அளவில் பணத்தை பல வகையில் முதலீடு செய்து பணம் சம்பாதிப்பது போன்ற வழி முறை தான் அதிக பணம் சம்பாதிக்கும் முறையாக நாம் நினைத்துக் கொண்டுள்ளோம்.

ஆனால் அதை விட அதிகமாக பணம் சம்பாதிக்கும் முறை ஒன்று உண்டு. அது தான் பங்குகளைச் சார்ந்த வர்த்தகம். ஆங்கிலத்தில் derivatives என்று கூறுவார்கள்.

எந்தத் தொழிலிலும் ஏற்படக்கூடிய அபாயத்தை குறைக்க காப்பீடு எடுப்பது போல், இதுவும் ஒரு அபாயத்தைக் குறைக்க ஏற்படுத்தப்பட்ட பொருளாதார வழி முறை தான். நாம் தற்போது அதிகம் கேள்விப்படும் Commodity Tradingம் இதில் ஒரு வகையில் அடக்கம்.

கடந்த பத்தாண்டுகளில் இந்த derivative வர்த்தகத்தின் மதிப்பு $700 டிரில்லியனைத் தாண்டி விட்டது. இது ஒட்டு மொத்த உலக GDP மதிப்பை விட ($59 டிரில்லியன்) பல மடங்கு அதிகம்!.

உதாரணமாக அரிசி சார்ந்த உணவுப் பொருளை உற்பத்தி செய்யும் ஒரு நிறுவனம், உலகில் அரிசி ஏற்றுமதி செய்யும் ஒரு நாட்டில் ஏற்படும் இயற்கை சீரழிவு காரணமாக 6 மாதம் கழித்து கடுமையான விலை ஏற்றம் ஏற்படும் என்று அனுமானித்து அந்த விலை ஏற்றத்திலிருந்து தன்னை காத்து கொள்ள வேண்டும் என நினைக்கிறார் என்று வைத்து கொள்வோம்.

மறுபுறம் பெரிய அளவில் நெல் விளைவிக்கும் நிறுவனம் அல்லது அரிசி கொள்முதல் செய்து விற்கும் நிறுவனம் 6 மாதத்திற்குப் பிறகு ஓரளவு லாபம் தரகூடிய விலையில் அரிசியை விற்றால் லாபகரமானதாக இருக்கும் என நினைக்கிறது என்று கொள்வோம்.

உணவுப் பொருளை விற்கும் நிறுவனம் 6 மாதத்திற்குப் பிறகு சந்தை நிலவரத்தின் போக்கு எப்படி இருக்கும் என்பதைக் கணித்து குறிப்பிட்ட விலைக்கு வாங்க பத்திரம் கொடுப்பார். அதே போல் நெல்லை விளைவிக்கும் நிறுவனம் 6 மாதம் கழித்து அரிசியை குறிபிட்ட விலைக்கு விற்க பத்திரம் கொடுக்கும்.

இந்தப் பத்திரத்தை உற்பத்தியாளர், வங்கிகள் மூலம் வாங்குபவர்களுக்கு விற்பார்.

ஆறு மாதத்துக்குப் பின் அரிசியின் விலை, பத்திரத்தை விற்ற விலைக்குக் குறைவாக வந்தால் விற்பவருக்கு லாபம். வாங்கியவருக்கும் அவரால் தாக்குப் பிடிக்க முடிந்த விலையில் வாங்கி இருப்பதால் நஷ்டம் ஏற்று கொள்ளக் கூடிய அளவில் தான் இருக்கும்.

அதே நேரம் 6 மாதத்துக்குப் பின் அரிசியின் விலை பத்திரத்தை விற்ற விலையை விட அதிகமானால் வாங்கியவருக்கு லாபம். விற்பவரும் கட்டுப்படியாகும் விலையில் விற்றதால் அவருக்கு நஷ்டம் அதிகமில்லை.

உற்பத்தியாளர் மற்றும் வாங்கியவர் இருவருக்குமே இந்த ஏற்பாடு நல்லதுதானே என்று உங்களுக்குத் தோன்றும். இந்த வியாபாரத்தில் விற்பவர் மற்றும் வாங்குபவர் மட்டும் இருந்தால் பரவாயில்லை.

ஆனால் இடையில் தரகர்களாக வரும் பெரிய வங்கிகளால் தான் பிரச்சனையே!

விவசாயப் பொருட்கள், பெட்ரோல் என்றில்லை, அமெரிக்க வீட்டுக் கடன்கள் கூட இம்முறையில் தான் பெருமளவில் நடை பெருகிறது.

உலக அளவில் உணவு பொருட்கள், பெட்ரோல், அமெரிக்க வீட்டு கடன் பத்திர வர்த்தகம் போன்றவற்றின் derivative வர்த்தகத்தின் பெரும்பான்மையான பகுதி நடைபெறுவது Inter Continental Exchange (ICE) என்ற அமைப்பின் மூலம் தான். இந்த வர்த்தகத்தை முழுமையாகக் கட்டுபடுத்துவது JPMorgan Chase, Goldman Sachs, Morgan Stanley, Citigroup, UBS, Barclays, Credit Suisse, Bank of America போன்ற வங்கிகள் மட்டும் தான்.

பங்குச் சந்தையில் நடக்கும் வர்த்தகம் அனைத்தும் மையப்படுத்தப்பட்ட கணிணிமயமாக்கப்பட்டு விட்டதால் பங்கு வர்த்தகத்தில் அந்த நிமிடத்தில் நடக்கும் வர்த்தகம் அனைவருக்கும் தெரியும். ஆனால் derivativeல் நடக்கும் வர்த்தகம் அனைத்தும் ரகசியமாகவே நடக்கிறது.

அதாவது தற்போது அரிசிக்கு 6 மாதத்துக்குப் பின் derivative மூலம் விற்கும் விலை வெளி உலகத்துக்கு சரியாக தெரியாது. அது போல் இந்த வர்த்தகத்தில் வங்கிகள் வாங்கும் கட்டணமும் யாருக்கும் தெரியாது.

அதன் விளைவு வாங்குபவர்களுக்கும், விற்பவர்களுக்கும் சந்தையின் உண்மை நிலவரம் தெரியாது.
வாங்குபவர்களின் விலைக்கும் விற்பவர்களின் விலைக்கும் இடையில் உள்ள வித்தியாசம் வங்கிகள் கைக்கு லாபமாக சென்றடையும்.

இதன் மொத்த மதிப்பு மாபெரும் அளவில் இருக்கும் என்று கணிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு சில கணக்குகள்படி பெரிய வங்கிகள் வாங்கும் கட்டணம் மட்டும் $700 பில்லியன் தாண்டக்கூடும் என்று கருதப்படுகிறது.

இத்தகைய வர்த்தகத்தை கணிணிமயமாக்கி பங்கு வர்த்தகம் போல் திறந்த நிலையில் செயல்படவும், பிற வங்கிகளை இந்த வர்த்தகத்தின் உள் நுழைய அனுமதிக்கவோ அல்லது கூடுதல் அரசு கட்டுப்பாட்டை கொண்டு வரவோ இந்த வங்கிகள் அனுமதிப்பதில்லை.

அதற்கு சர்வதேச அளவில் பல நாடுகளும் எடுத்த முயற்சிகள் அனைத்தும் தோல்வியிலேயே முடிந்துள்ளன.

இன்னொரு முக்கிய செய்தி: இது போன்ற வர்த்தகத்தில் derivativeயை வாங்குபவர்கள் கட்டாயம் அந்தப் பொருளை வாங்க வேண்டும் என்று இல்லை. அவர்கள் அந்தப் பொருளை கையில் எடுத்துக் கொள்ளாமல் அடுத்தவர்களுக்கு derivative ஆகவே விற்று விடலாம். அதன் விளைவு, யூக வர்த்தகர்கள் (Speculative Traders) பொருளின் விலையைத் தாறுமாறாக ஏற்றிவிடலாம் (அது தான் இப்போது நடந்து கொண்டுள்ளது. இதனால் தான் உணவுப் பொருட்களின் ஆன்லைன் வர்த்தகத்தை தடை செய்ய வேண்டும் என்று கம்யூனிஸ்ட் கட்சியினர் காது கிழிய கத்தி வருகின்றனர்).

அது மட்டுமல்ல ஒரு வங்கி ஒரு derivativeயை மற்றொரு வங்கிக்கு ஒரு குறிபிட்ட விலைக்கு விற்கும். மீண்டும் அதே வங்கி விற்ற வங்கியிடமிருந்து அதே derivativeயை வாங்கிக் கொள்ளும். இதனால் ஒட்டு மொத்த வர்த்தக மதிப்பு அதிகரித்துக் காட்டப்படும். (வங்கியின் வருமானமும் அதிமாக காட்டப்படும்). இந்த அளவை வைத்தும் பொருளின் விலையை உயர்த்தலாம்.

அது மட்டுமன்றி இந்த வர்த்தகத்துக்கு கட்டணத்தையும் வங்கிகள் வசூலித்துக் கொள்ளும். அதனால் ஏற்படும் விலை ஏற்றத்தை பொருளை கடைசியாக வாங்கும் சாதாரண மனிதன் தான் கொடுக்க வேண்டும். அதாவது செல்வம் சாதாரண மனிதர்களிடமிருந்து வங்கிக்கு இடம் பெயர்கிறது. இதை 'சுற்று வட்ட வர்த்தகம்' (round trip trade) என்று கூறுவார்கள். (தலை சுற்றுகிறதா?)

இதற்கு சிறந்த உதாரணமாக பெட்ரோல் விலை ஏற்றத்தை கூறலாம். 5 பில்லியன் பேரல் கச்சா எண்ணெய் ஒவ்வொரு மாதமும் அமெரிக்காவில் இது போல் deravative மூலம் விற்பனை செய்யப்படுகிறது. ஆனால் வெளிச் சந்தை கணக்குப்படி 40 மில்லியன் பேரல் மட்டுமே வாங்கப்பட்டுள்ளது. அப்படி என்றால் 99.2% கச்சா எண்ணெய் விற்பனை வெறும் புத்தகத்தில் தான் நடந்துள்ளது. அதில் வசூலிக்கப்படும் கட்டணம் அனைத்தும் நுகர்வோர் தலையில் தான் விடிந்துள்ளது.

இது ஒரு புறமிருக்க தற்போதைய பொருளாதார வீழ்ச்சியால் எண்ணெய் விலை ஏற்றம் குறைவாக இருப்பதால், அது மேலும் குறையாமல் இருக்க பெரிய எண்ணெய் நிறுவனங்களும், வங்கிகளும் சேர்ந்து கொண்டு நடுக்கடலில் ஏராளமான கப்பல்களில் சுமார் 100-120 மில்லியன் பேரல் அளவுக்கு எண்ணெய்யை சேமித்து (பதுக்கி), நிறுத்தி வைத்துள்ளனர்.

மேற்சொன்ன speculative Trading மூலம் எண்ணெய் விலையை உயர்த்தி சில மாதம் கழித்து கொள்ளை லாபத்துக்கு விற்பதற்கான வழி முறை இது!. அதுவரை இந்தக் கப்பல்களை கடலிலேயே நிறுத்தி வைத்திருப்பார்கள்.

உலகின் பெரும்பான்மையான நுகர்வுப் பொருட்களின் ஒட்டு மொத்த வர்த்தகம் ஒரு சில வங்கிகளின் வசம் சென்றுள்ளது. அதன் மதிப்பு உலகின் ஒட்டு மொத்த உற்பத்தி மதிப்பை விட பல மடங்கு அதிகம். பெரிய வங்கிகளின் வளர்ச்சியும் அளப்பறியதாக உள்ளது. மேலை நாடுகளின் அரசின் கடன் சுமையும் தற்போது அதிகரித்து வருகிறது.

மேலை நாடுகளின் பொருளாதாரம் வளர்ச்சிப் பாதையை நோக்கிச் செல்லும்போது இந்த வங்கிகளின் வளர்ச்சி நினைத்துப் பார்க்க முடியாததாக இருக்கும். அதன் விளைவு விரைவில் அதிகாரங்கள் மற்றும் அரசாங்கம் எடுக்கும்; முடிவுகளைக் கட்டுப்படுத்தும் திறன் அரசிடமிருந்து இந்த வங்கிகளுக்கு இடம் பெயர அதிக வாய்ப்புள்ளது.

ஏழைகள் வயிற்றில் அடித்து 2 லட்சம் கோடி ஏப்பம்

அப்பாவிகளை பட்டினி போட்டு அவ்ளோவும் சுருட்டிய கொடுமை    ஒரு ரூபாய்ல ஒரு பைசா எடுத்தா தப்பா...?    ஒரு ரூபாய்ல ஒரு பைசாவை ஒரு லட்சம் தடவை எடுத்தா தப்பா...?
    ஒரு ரூபாய்ல ஒரு பைசாவை, ஒரு லட்சம் பேர், ஒரு லட்சம் முறை எடுத்தா...?

பார்த்து, கேட்டு, ரசிக்க வேண்டுமானால், சினிமா வசனமாக இருக்கலாம். அப்படி தான் இத்தனை ஆண்டு காலம் சினிமா காமெடியாகவே நாம் பார்த்து, அட, சூப்பர் டயலாக்...ப்பா...என்று சொல்லி  டிக்கட் வாங்கி படத்தையும் பார்த்து விட்டு திரும்பி விடுகிறோம். வீட்டிற்கு வந்த பின் தான் சமூக அக்கறையே வருகிறது; பத்திரிக்கைகளை படித்து விட்டு, ‘பாருங்க, எப்படி இருந்தாரு, இப்படி கோடிகளை குவித்திருக்காரு...’ என்று புலம்புகிறோம். ஆனால், அப்பாவிகளை தாண்டி ஒரு தனி உலகம், சுரண்டல் உலகம் நம்மை பின்னிப்பிணைந்து இருப்பது பலருக்கும் இப்போது தான் தெரிய ஆரம்பித்திருக்கிறது.

போபார்ஸ் பீரங்கி பேர ஊழல் பணம் 64 கோடி தான். அதன் விசாரணைக்காக பல ஆண்டுகள் பல புலனாய்வு ஏஜன்சிகளுக்கு, சட்ட செலவோ பத்து மடங்கு. அந்த ஊழலில் கடைசியில் எதுவுமே கண்டுபிடிக்க முடியாதது தான் ‘ஜனநாயகத்தின்’ மிகப்பெரும் தமாஷ்.
அது முதல் எல்லா ஊழல்களையும் தூக்கிச் சாப்பிடும் அளவுக்கு ஓசைப்படாமல் ஒரு மெகா ஊழல் நடந்துள்ளது, இந்தியாவின் நெம்பர் 1 பெரிய மாநிலம் உத்தரப்பிரதேச மாநிலத்தில். இங்குள்ள 71 மாவட்டங்களில், பாதிக்கும் மேற்பட்டதில் நடந்த பகல் கொள்ளை இது. ஒரு நாளில் நடந்ததல்ல;

   * ஐந்தாண்டு முழுக்க பிளான் போட்டு நடந்துள்ளது;   ரேஷன் கோதுமை, தானியங்கள் அப்படியே  ‘லபக்’கப்பட்டுள்ளது.
    * 35 மாவட்டங்களில் ரேஷன் உட்பட எந்த திட்டங்களிலும் ஏழைகளுக்கு கோதுமை உட்பட தானியங்கள் வினியோகிக்கப் படவில்லை.
    * பல ஆயிரம் வியாபாரிகள், ஏற்றுமதி நிறுவனங்களுக்கு அள்ளிக்கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.
    * ஆயிரக்கணக்கான அரசு அதிகாரிகள், அரசியல்வாதிகள் இதற்கு உடந்தை.
    * வேற்று மாநிலங்களுக்கு மட்டுமல்ல, பாகிஸ்தான், வங்கதேசம், நேபாளம் என்று வெளிநாடுகளுக்கும் கூட நம் ஏழைகளுக்கு போய்ச்சேர வேண்டிய கோதுமை கடத்தப்பட்டுள்ளது.
    ரயில்களில் வந்திறங்கிய மத்திய அரசின் ஒதுக்கீட்டு கோதுமை, அரிசி மூட்டைகள், பைக் முதல் பஸ், லாரிகள் மூலம் ரேஷன் கடைகளுக்கு போவதற்கு பதில், தனியார்  குடோன்களுக்கு போயுள்ளது.

    ரேஷன் கார்டுகளுக்கு ‘விநியோகிக்கப்பட்டுள்ளது’ என்று கூசாமல், பல ஆயிரம் கார்டுகளில், பல மாவட்ட  அரசு அதிகாரிகள், ஊழியர்கள் பதிவு செய்துள்ளனர்.
இப்படி ஒரு கூட்டுக்கொள்ளையின் ஊழல் சைஸ் என்ன தெரியுமா? இப்போதைக்கு ஐந்து மாவட்டங்களில் மட்டும்  35 ஆயிரம் கோடி ரூபாய். ஆனால், முதல் கட்ட  விசாரணையில் மட்டுமே இது.  35 மாவட்டங்களில் விசாரணை முடிந்தால் 2,00,00, 00,000,000 ரூபாய் அளவுக்கு அதிகரிக்குமாம். உங்களால் பூஜ்யத்தை தான் எண்ண முடியும். சேர்த்து படியுங்கள், மயக்கம் வரும்.

மக்களுக்கு ஒரே பாதுகாப்பு சபாஷ் நீதித்துறை

நம் ஜனநாயகத்தின் மகத்துவம் சிறப்பானது;  எந்த துறையில் தவறு நடந்தாலும் இன்னொரு துறை காட்டிக்கொடுக்கும் என்பதால் தான் ஜனநாயகத்தின் நான்கு தூண்கள் முக்கியமானதாக கருதப்படுகிறது.

அலகாபாத் ஐகோர்ட் நீதிபதிகள் டி.பி.சிங், சவுராஸ்யா ஆகிய இருவரும் தங்கள் முன் வந்த வழக்கு விவரத்தை படித்ததும் அதிர்ச்சி  அடைந்தனர். விசாரணை முடிவில் விக்கித்துப் போய் விட்டனர். அவர்கள் சொன்னது: அப்பாவி ஏழை மக்களின் பட்டினிச்சாவை தடுக்க அரசு ஒதுக்கிய பல லட்சம் டன் தானியங்களை உயர் அதிகாரிகளே பகல் கொள்ளை அடித்துள்ளனர். பல மட்டங்களில் திட்டமிட்டு இந்த மிகப் பெரும் மோசடி நடந்துள்ளது. கோர்ட் கண்களை மூடிக்கொண்டிருக்க முடியாது. யாரையும் சும்மா விடக்கூடாது. கேஸ் போட்டு முழுமையாக விசாரியுங்கள்.

பாகிஸ்தானுக்கும் தாராளம்

‘நாட்டுப்பற்று’ மிக்க இந்த பட்டப்பகல் கொள்ளை அதிகாரிகள், தனியார் கூட்டணியில் பணம் தானே முக்கியம்.  பாகிஸ்தான், நேபாளம், பூடான் என்று பக்கத்தில் உள்ள நாடுகளுக்கு மட்டுமல்ல, ஆப்ரிக்க நாடுகள் சிலவற்றுக்கும் கூட, இந்த கொள்ளை ரேஷன் பொருட்கள் ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டுள்ளன. ஒருவரை கூட விடக்கூடாது என்று கோர்ட் உத்தரவிட்டதை தொடர்ந்து,  சி.பி.ஐ. முழுவீச்சில் இறங்கி விட்டது. பல ஆயிரம் பேர் சிக்கலாம்; பல ஆயிரம் எப்.ஐ.ஆர்.கள் போடப்படலாம். இந்தியாவில் உணவுப்பொருள் கடத்தல்களில் இப்படி ஒன்று உலகிலேயே எந்த நாட்டிலும் நடந்ததில்லை என்ற அளவுக்கு விஸ்வரூபம் எடுக்கத்தான் போகிறது.

யார் அந்த சதுர்வேதி?

விஸ்வநாத் சதுர்வேதி & காங்கிரஸ் கோட்டையான ரே பரேலி தொகுதியை சேர்ந்தவர். காங்., அனுதாபி, உள்ளூர் போலீசில் புகார் தந்தது முதல், நூற்றுக்கணக்கான மனுக்களை அரசுக்கு போட்டுள்ளார்; கோர்ட்டிலும் பல முறை வழக்கு போட்டார். சுப்ரீம் கோர்ட்டில் மனு செய்த பின் தான், அலகாபாத் ஐகோர்ட் விழித்துக்கொண்டு அதிரடி நடவடிக்கை எடுத்துள்ளது. இதுவே சதுர்வேதியின் வெற்றி.

சரக்கு ரயில்களில் ‘ஏற்றுமதி’

ஒரு தனியார் வியாபாரி 122 ரேக்குகள் புக்கிங் செய்துள்ளார். ஒரு ரேக் என்பது ஒரு சரக்கு ரயில் தொடர். இதில், 220 டன் கோதுமை , தானியங்கள் அனுப்ப முடியும். பல மாதங்களுக்கு முன்பே 122 ரேக்குகளை புக் செய்து விட்டார் இவர். ரேஷன் தானியங்கள், மத்திய அரசின் ‘ஸ்டேட் டிரேடிங் கார்ப்பரேஷன்’ குடோன்களில் இருந்து லாரிகளில் தனியாருக்கு அனுப்பட்டட்டுள்ளது.  ஐந்தாண்டாக இப்படி நடந்துள்ள இத்தனைக்கும் ‘செல்ப்’ என்று போட்டு இவற்றை ரயில்களில் புக்கிங் செய்துள்ளது தான் வேதனை. தன் சொந்த பயன்பாட்டுக்கு என்பதே இதன்  பொருள். இதைக்கூட ரயில்வே அதிகாரிகள் சந்தேகப்படாதது தான் கொடுமை.

5,000  எப்.ஐ.ஆர். போடணும்

சிதாபூர் மாவட்டத்தில்  முதன் முதல் 2005 ல் இந்த விவகாரத்தில் புகை கிளம்பியது. ஊழல் நடந்த மாவட்டங்களில் அரசு அதிகாரிகள், ஊழியர்கள், தனியார் என்று கேஸ் போட்டால், 5,000 எப்.ஐ.ஆர் போட வேண்டும் என்று போலீஸ் கணக்கிட்டுள்ளது.

இப்படித்தான் நடந்தது

ரேஷன் கடைகள் மூலம் மக்களுக்கு விநியோகிக்கவும், மத்திய அரசின் திட்டங்கள் மூலம் ஏழைகளுக்கு அளிக்கவும் பல லட்சம் டன் கோதுமை, அரிசி தானியங்கள்  மாநிலங்களுக்கு அனுப்பப்படுகின்றன. அவற்றை வாங்கி , மாநில அரசு தன் உணவு வழங்கல் துறை மூலம், ரேஷன் கடைகளில் மக்களுக்கு விநியோகிக்க வேண்டும். உ.பி. மாநிலத்தில் பாதிக்கு மேற்பட்ட மாவட்டங்களில் இந்த தானியங்கள், ரேஷன் கார்டுகளுக்கு விநியோகிக்கப்படவில்லை. மத்திய அரசின் திட்டங்களில் ஏழைகளுக்கும் தரப்படவில்லை. ஆனால், விநியோகிக்கப்பட்டதாக ரேஷன் கார்டுகளில், ஏழைகளின் அரசு திட்ட பதிவேட்டில் குறித்து விட்டு, அப்படியே தனியாருக்கு திருப்பப்பட்டுள்ளது. 2001 ல் இருந்து 2005 வரை ஐந்தாண்டுகள், முலாயம் சிங் யாதவ் ஆட்சிக்காலத்தில் தான் இப்படி நடந்துள்ளது. பல லட்சம் டன் கோதுமை, அரிசி, தானியங்கள் வெளி மாநிலங்களுக்கு, வெளிநாடுகளுக்கு கடத்தப்பட்டுள்ளது கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது. அரசு அதிகாரிகள் முதல் கடைசி பணியாட்கள் வரை சம்பந்தப்பட்டுள்ளதால் வெளியே தெரிய இத்தனை நாளாயிற்று.

எதில் எதில் ‘பகல்கொள்ளை’

கடந்த 2001 முதல் 2005 வரை 71 மாவட்டங்களில் 35 மாவட்டங்களில் ரேஷன் பொருட்கள் ஐந்தாண்டாக  அப்படியே தனியாருக்கு டன் கணக்கில்  தாரை வார்க்கப்பட்டுள்ளது.

சம்பூர்ண கிராமின் ரோஜ்கார் யோஜனா: வேலைக்கு உணவு வழங்கும் கிராம நல திட்டம் இது. ஏழைகளை  கூலியாக தர வேண்டிய கோதுமை, தானியங்கள் பல லட்சம் டன்கள் கடத்தப்பட்டுள்ளது.

அந்தியோத்ய அன்ன யோஜனா: ஏழைகளுக்கு மாதம் 35 கிலோ கோதுமை, அரிசியை முறையே 3, 2 ரூபாய்க்கு வழங்கும் மத்திய அரசின் திட்டம். இதுவும் ஏழைகளுக்கு ஐந்தாண்டாக வழங்கப்படவே இல்லை.

மதிய உணவு திட்டம்: பள்ளிகளில் ஏழை குழந்தைகளுக்கு மதிய உணவு தர மத்திய அரசு , தானியங்களை ஒதுக்குகிறது. இதுவும் ஐந்தாண்டில் எந்த பள்ளிக்கும் போகவில்லை.

ஒரு மாவட்டத்திலேயே 500 கோடி

சிதாபூர் மாவட்டத்தில் 2007ல் தான் முதன் முதலில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது இந்த ஊழல். ஆறாயிரம் பேர் தொடர்புள்ளதாக 63 எப்.ஐ.ஆர் போடப்பட்டது. இதுவரை 24 மாவட்டங்களில் எவ்வளவு கோடிகள் சுருட்டப்பட்டுள்ளது  என்பதை சி.பி.ஐ.  கண்டுபிடித்துள்ளது.

இன்னும் பத்து மாவட்டங்களில் விசாரணை முடியும் நிலையில் உள்ளது. மொத்தமுள்ள 71 மாவட்டங்களில் 35 மாவட்டங்களில் ஊழல் நடந்துள்ளதாக தெரியவந்துள்ளது

சித்த மருத்துவக் குறிப்புகள்

1.நெஞ்சு சளி:
தேங்காய் எண்ணையில் கற்பூரம் சேர்த்து நன்கு சுடவைத்து ஆர வைத்து நெஞ்சில் தடவ சளி குணமாகும்.

2.தலைவலி:
ஐந்தாறு துளசி இலைகளும் ஒரு சிறு துண்டு சுக்கு, 2 லவங்கம், சேர்த்து நன்கு அரைத்து நெற்றியில் பற்றாகப் போட்டால் தலைவலி குணமாகும்.

3.தொண்டை கரகரப்பு:
சுக்கு, பால் மிளகு, திப்பிலி, ஏலரிசி ஆகியவற்றை வறுத்து பொடி செய்து தேனில் கலந்து சாப்பிட தொண்டை கரகரப்பு குணமாகும்.

4.தொடர் விக்கல்:
நெல்லிக்காய் இடித்து சாறு பிழிந்து, தேன் சேர்த்து சாப்பிட்டால் தொடர் விக்கல் தீரும்.

5.வாய் நாற்றம்:
சட்டியில் படிகாரம் போட்டு காய்ச்சி ஆறவைத்து அதனை ஒரு நாளைக்கு மூன்று வேளை வாய் கொப்பளித்து வந்தால் வாய் நாற்றம் போகும்.

6.உதட்டு வெடிப்பு:
கரும்பு சக்கையை எடுத்து எரித்து சாம்பலாக்கி, அதனுடன் வெண்ணெய் கலந்து உதட்டில் தடவி வர உதட்டு வெடிப்பு குணமாகும்.

7.அஜீரணம்:
ஒரு டம்ளர் தண்ணீரில் கருவேப்பிலை, இஞ்சி, சீரகம், மூன்றையும் கொதிக்க வைத்து ஆறவைத்து வடிகட்டி குடிக்க அஜீரணம் சரியாகும்.

8.குடல்புண்:
மஞ்சளை தணலில் இட்டு சாம்பல் ஆகும் வரை எரிக்க வேண்டும். மஞ்சள் கரி சாம்பலை தேன் கலந்து சாப்பிட குடல் புண் ஆறும்.

9.வாயு தொல்லை:
வேப்பம் பூவை உலர்த்தி தூளாக வெந்நீரில் உட்கொள்வதினால் வாயுதொல்லை நீங்கும். ஆறாத வயிற்றுப்புண் நீங்கும்.

10.வயிற்று வலி:
வெந்தயத்தை நெய்யில் வறுத்து பொடி செய்து மோரில் குடிக்க வயிற்று வலி நீங்கும்.

11.மலச்சிக்கல்:
செம்பருத்தி இலைகளை தூள் செய்து, தினமும் இருவேளை சாப்பிட்டு வர மலச்சிக்கல் தீரும்.

12.சீதபேதி:
மலை வாழைப்பழத்தை நல்லெண்ணையில் சேர்த்துச் சாப்பிட சீதபேதி குணமாகும்.

13.பித்த வெடிப்பு:
கண்டங்கத்திரி இலைசாறை ஆலிவ் எண்ணையில் காய்ச்சி பூசி வந்தால் பித்த வெடிப்பு குணமாகும்.

14.மூச்சுப்பிடிப்பு:
சூடம், சுக்கு, சாம்பிராணி, பெருங்காயம் இவைகளை சம அளவு எடுத்து சேர்த்து வடித்த கஞ்சியில் கலக்கி மறுபடியும் சூடுபடுத்தி மூச்சுப்பிடிப்பு உள்ள இடத்தில் மூன்று வேளை தடவினால் குணமாகும்.

15.சரும நோய்:
கமலா ஆரஞ்சு தோலை வெயிலில் காயவைத்து பொடி செய்து தினமும் சோப்புக்கு பதிலாக உடம்பில் தேய்த்து குளித்து வர சரும நோய் குணமாகும்.

16.தேமல்:
வெள்ளை பூண்டை வெற்றிலை சேர்த்து மசிய அரைத்து தினமும் தோலில் தேய்த்து குளித்து வர தேமல் குணமாகும்.

17.மூலம்:
கருணைக் கிழங்கை சிறுதுண்டுகளாய் நறுக்கி துவரம் பருப்புடன் சேர்த்து, சாம்பாராக செய்து சாப்பிட்டு வர மூலம் குணமாகும்.

18.தீப்புண்:
வாழைத் தண்டை சுட்டு அதன் சாம்பலை தேங்காய் எண்ணையில் கலந்து தடவி வர தீப்புண், சீழ்வடிதல் மற்றும் காயங்கள் விரைவில் குணமாகும்.

19.மூக்கடைப்பு:
ஒரு துண்டு சுக்கை தோல் நீக்கி அரை லிட்டர் நீரில் போட்டு சுண்டக் காய்ச்சி, பால், சர்க்கரை சேர்த்துக் காலை, மாலை சாப்பிட்டு வர மூக்கடைப்பு விரைவில் நீங்கும்.

20.வரட்டு இருமல்:
எலுமிச்சம் பழசாறு, தேன் கலந்து குடிக்க வரட்டு இருமல் குணமாகும்

கருணாநிதிக்கு கிடைத்த சம்பளம் சிங்கிள் டீயும், 2 வடையும் தான்-ஜெயலலிதா சொல்கிறார்

சென்னை: உண்மையைச் சொல்லப் போனால் கோயில் பிரசாதத்தை சாப்பிட்டு வளர்ந்தவர் தான் கருணாநிதி, அவர் கூட்டங்களில் பேச ஆரம்பித்த போது அவருக்குக் கிடைத்த சம்பளம் ஒரு சிங்கிள் டீயும், இரண்டு வடையும் தான் என்று அதிமுக பொதுச் செயலாளர் ஜெயலலிதா கூறியுள்ளார்.

அவர் வெளியிட்டுள்ள அறிக்கை: கருணாநிதியிடம் கணக்கு கேட்டு அதைத் தராததன் காரணமாக எம்.ஜி.ஆரால் உருவாக்கப்பட்ட இயக்கம் தான் அதிமுக. அதை மறந்து, 'கணக்கு காட்டுகிறேன்; கண்ணுடையோர் காண' என்ற தலைப்பிலே கருணாநிதி தன்னுடைய கணக்கைக் காட்டியிருப்பது நகைப்புக்குரியதாக இருக்கிறது. இதை கடந்த நூற்றாண்டு மற்றும் இந்த நூற்றாண்டின் இணையற்ற ஜோக் என்று சொல்லலாம்.

இப்படிப்பட்ட சிறந்த நகைச்சுவைக்காக மாநில அளவிலோ, தேசிய அளவிலோ, ஏன் உலக அளவிலோ கூட கருணாநிதிக்கு விருது கிடைத்தால் அதில் ஆச்சரியப்படுவதற்கு ஒன்றுமில்லை.

திருவாரூரில் இருந்து திருட்டு ரயில் மூலம் சென்னைக்கு வந்ததாக கருணாநிதியே பல முறை பேசி இருக்கிறார். இது குறித்து 'வனவாசம்' புத்தகத்தின் முதல் பதிப்பில் கருணாநிதியின் நெருங்கிய நண்பராக இருந்த கவியரசர் கண்ணதாசன் தெளிவாக குறிப்பிட்டிருக்கிறார். உண்மையைச் சொல்லப் போனால் கோயில் பிரசாதத்தை சாப்பிட்டு வளர்ந்தவர் கருணாநிதி.

இவர் கூட்டங்களில் பேச ஆரம்பித்த போது இவருக்குக் கிடைத்த சம்பளம் ஒரு சிங்கிள் டீயும், இரண்டு வடையும் தான். இப்படிப்பட்ட கருணாநிதி இப்பொழுது திடீரென்று 'கணக்கு காட்டுகிறேன்' என்ற தலைப்பில், தன்னுடைய குடும்பம் ஓரளவு வசதியுள்ள குடும்பம் என்று ஒரு புதிய தகவலை தற்போது வெளியிட்டு இருக்கிறார்.

16.1.1946 அன்று கமலாம்பிகா கூட்டுறவு நகர வங்கியில் பங்காளியாக சேர விண்ணப்பித்த போது, அந்த விண்ணப்பப் படிவத்தில் தனக்கு நஞ்சை, புஞ்சை நிலங்கள் ஏதுமில்லை என்றும், வீட்டு மனை ஏதுமில்லை என்றும் தெரிவித்து, தன் வசம் 'நகை, பாத்திரம் வகையறா சுமார் ரூ. 1,000' இருக்கிறது என்று கருணாநிதியே கைப்பட எழுதியிருக்கிறார்.

கருணாநிதியின் தந்தை முத்துவேலர் வசம் என்ன இருந்தது என்பதெல்லாம் இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வெளிவந்த கூட்டுறவு மாத இதழில் குறிப்பிடப்பட்டு இருக்கிறது.

கருணாநிதியும், கவியரசர் கண்ணதாசனும் சென்னையில் இருந்து சேலத்திற்கு ரயிலில் பயணம் செய்த போது, உணவு வாங்கி சாப்பிட பணமில்லாத நிலை இருந்த போது, 'தனக்கு பசி தாங்கவில்லை' என்று கவியரசர் கண்ணதாசன் கருணாநிதியிடம் சொன்னதாகவும், அதற்கு பதில் அளித்த கருணாநிதி, அருகில் இருந்த பழக் கூடையை காட்டி 'திருடலாமா?' என்று கேட்டதாகவும், கவியரசர் கண்ணதாசன் தன்னுடைய 'வனவாசம்' புத்தகத்தில் குறிப்பிட்டு இருக்கிறார்.

கருணாநிதி தன்னுடைய அறிக்கையில் 1949ம் ஆண்டே மாத ஊதியமாக 500 ரூபாய் சம்பாதித்ததாக கூறியிருக்கிறார். 'மணமகள்' திரைப்படத்திற்கு கதை வசனம் எழுதி 10,000 ரூபாய் பெற்றதாகவும், 'இருவர் உள்ளம்' திரைப்படத்திற்காக 20,000 ரூபாயை பெற்றதாகவும் கருணாநிதி கூறி இருக்கிறார். அப்படி என்றால் கருணாநிதி எந்த ஆண்டிலிருந்து வருமான வரிக் கணக்கை தாக்கல் செய்து கொண்டு வருகிறார்? முதன் முதலில் வருமான வரி தாக்கல் செய்த போது அவருடைய ஆண்டு வருமானம் என்ன? அப்போது எவ்வளவு வருமான வரி கட்டினார்? ஆண்டுதோறும் செலுத்திய வருமான வரி எவ்வளவு? என்பதை முதலில் மக்களுக்கு தெரியப்படுத்த வேண்டும்.

இந்தியாவில் உள்ள அனைத்து மாநில முதல்வர்களுடைய வீடுகளை விட வசதி குறைவான வீட்டில் எளிமையாக வாழ்ந்து வருவதாகவும், அரசு நிலத்தை ஆக்கிரமிக்கவில்லை என்றும் கருணாநிதி தன்னுடைய அறிக்கையில் கூறியிருக்கிறார்.

கருணாநிதிக்கு கோபாலபுரத்திலே ஒரு வீடு, சி.ஐ.டி. காலனியில் ஒரு பங்களா; கருணாநிதியின் மகன் மு.க. ஸ்டாலினுக்கு வேளச்சேரியில் ஒரு பங்களா; சென்னை போட் கிளப்பில் ஒரு மாளிகை; பேரன் கலாநிதி மாறனுக்கு சென்னை போட் கிளப்பில் பிரம்மாண்டமான மாளிகை, பேரன் தயாநிதி மாறனுக்கு போட் கிளப்பில் மிகப் பெரிய பங்களா, மகள் செல்விக்கு பெங்களூரில் கோடிக்கணக்கான ரூபாய் மதிப்பில் மாளிகைகள், பண்ணை வீடுகள்; தென் இந்தியாவில் உள்ள அனைத்து மாநிலங்களிலும் 25க்கும் மேற்பட்ட தொலைக்காட்சி சேனல்கள், நாளிதழ்கள், வார இதழ்கள், பேரன் பெயரில் ஸ்பைஸ் ஜெட் விமான நிறுவனம், சன் ஏர்லைன்ஸ்,

மு.க. அழகிரிக்கு மதுரையில் பல ஏக்கர் நிலங்கள், பண்ணை வீடுகள்; வர்த்தக பலமாடி கட்டடங்கள்; பொறியியல் கல்லூரி; மு.க. தமிழரசு, மு.க. முத்து, கனிமொழி என அனைவரும் மாடமாளிகைகளில் வாழ்ந்து கொண்டு மக்கள் சொத்தை கொள்ளையடித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர்.

பேரன்கள், பேத்திகள் உட்பட, கருணாநிதி குடும்ப உறுப்பினர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் தனித் தனி ஆடம்பர மாளிகைகளும் ஏராளமான அசையா சொத்துக்களும் உள்ளன.

கருணாநிதியின் குடும்ப உறுப்பினர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து சினிமாத் துறையையே கபளீகரம் செய்துவிட்டனர். தன்னுடைய கோபாலபுரத்தின் பின் பகுதியில் சென்னை மாநகராட்சிக்கு சொந்தமான 700 சதுர அடி நிலத்தை கருணாநிதி ஆக்கிரமித்துக் கொண்டிருக்கிறார்.

டாடா நிறுவனம் கருணாநிதியின் துணைவிக்கு ரூ. 300 கோடி மதிப்பில் மிகப் பெரிய மாளிகை கட்டித் தர இருப்பதாக நீரா ராடியா- ராசாத்தி உரையாடல்களில் இருந்து தெரிய வருகிறது.

செல்வி மற்றும் ஸ்டாலின் மூலமாக ரூ. 600 கோடியை தயாளு பெற்றுக் கொண்டுதான் தயாநிதி மாறனுக்கு மந்திரி பதவியை கொடுத்ததாக அதே நீரா ராடியா உரையாடல்கள் தெரிவிக்கின்றன.

உண்மை நிலை இவ்வாறிருக்க, கருணாநிதி தன்னை யோக்கியர் போல சித்தரித்துக் கொண்டிருப்பது எள்ளி நகையாடத்தக்கது.

கருணாநிதி தன்னுடைய அறிக்கையில், 2005ம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதம், சன் தொலைக்காட்சி நிறுவனத்தின் சார்பில் ரூ. 100 கோடி தரப்பட்டதாகவும், அதில் ரூ. 22 கோடி அளவிற்கு வருமான வரி கட்டியதாகவும் குறிப்பிட்டு இருக்கிறார். பத்திரிகை எரிப்பு சம்பவத்திற்கு பிறகு, 200ம் ஆண்டு இறுதியில், 'முழு' தொகை கருணாநிதிக்கு தரப்பட்டதாக பத்திரிகையில் செய்தி வெளியானது.

அதனையடுத்து 'கண்கள் பனித்தன, இதயம் இனித்தது' என்று கருணாநிதியும் அறிவித்தார். அதற்கு வருமான வரி கட்டியதாக கருணாநிதி அறிவிக்கவில்லையே?.

இந்தியாவிலேயே ஊழலுக்காக கலைக்கப்பட்ட ஒரே ஆட்சி கருணாநிதியின் ஆட்சி. வீராணம் ஊழல், பூச்சிகொல்லி மருந்து ஊழல், மஸ்டர் ரோல் ஊழல், மணல் கொள்ளை, ரேஷன் பொருட்கள் கடத்தல், கள்ள லாட்டரி சீட்டு விற்பனை என அனைத்திற்கும் மூலக் காரணமானவர் கருணாநிதி. விஞ்ஞானப் பூர்வமாக ஊழல் செய்வதில் வல்லவர் என்று சர்க்காரியா கமிஷனிடம் சான்றிதழ் பெற்றவர்.

இப்படி இருக்கும் கருணாநிதி, லஞ்சம், ஊழல் ஆகியவற்றைப் பொறுத்தவரை தான் ஒரு நெருப்பு என்று கூறியிருப்பது நகைப்புக்குரியதாக உள்ளது. பஞ்சுப் பொதியிலே தீப்பொறி பட்டால் எப்படி தீப்பிடித்துக் கொள்ளுமோ அது போல, தன்னிடம் உள்ள ஊழலை உலகம் முழுவதும் பரப்புவதில் தான் ஒரு நெருப்பு என்ற அர்த்தத்தில் கூறி இருக்கிறார் போலும்!.

பொருளாதாரம், விஞ்ஞானம், இலக்கியம், சமாதானம் போன்றவற்றிற்காக நோபல் பரிசு கொடுக்கப்படுகிறது. சிறந்த நகைச்சுவைக்கு நோபல் பரிசு கொடுக்கப்பட்டால், அந்தப் பரிசுக்குத் தகுதியானவர் கருணாநிதி தான். அந்த அளவுக்கு 'கணக்கு காட்டுகிறேன்; கண்ணுடையோர் காண' என்ற தலைப்பில் வெளி வந்துள்ள கருணாநிதியின் அறிக்கையை படித்து தமிழக மக்கள் விலா எலும்பு வலிக்க சிரித்து உடல் வலி வந்தது தான் மிச்சம்!.

தனது 60 ஆண்டுகால பொது வாழ்வில், ஏழை மக்களை ஏமாற்றி, 'தன்' குடும்ப மக்களை ஏற்றிவிட்டிருக்கும் கருணாநிதி, ஆட்சி முடியும் தருவாயில் பொய்க் கணக்கை காட்டி மீண்டும் மக்களை ஏமாற்றப் பார்க்கிறார்.

கருணாநிதியின் பொய்க் கணக்கிற்கு பலமான பதிலடி கொடுக்க மக்கள் தயாராகிவிட்டார்கள்.

இவ்வாறு தனது அறிக்கையில் ஜெயலலிதா கூறியுள்ளார்.

விஞ்ஞான ரீதியாக ஊழல் செய்வதில் தி.மு.க.வை விஞ்ச யாரும் இல்லை

1957-ல் சட்டப் பேரவையில் நுழைந்தவுடன் தி.மு.க. வைத்த முதல் லஞ்ச ஊழல் குற்றச்சாட்டு "பத்து லட்சம் பக்தவத்சலம்' என்பதுதான். காமராஜ் ஆட்சியில் அவர்களால் ஊழல் குற்றச்சாட்டுகளைச் சொல்ல முடியவில்லை. பக்தவத்சலம் ஆட்சியில் ஊழல் குற்றச்சாட்டு அவர்களது மேடைப் பேச்சுக்கு உதவியதே தவிர, அதைப் பொறுப்போடு நிரூபிக்க முடியவில்லை.

1967-ல் தி.மு.க. வின் ஊழல் தொடங்கியது. சட்டப்பேரவையில் நானே பல குற்றச்சாட்டுகளை எடுத்து வைத்தேன். அதைத் தொடர்ந்து புயல் வெள்ள நிவாரணப் பணிகள் தொடங்கி தி.மு.க.வின் உச்சகட்ட ஊழல் வெளிவந்தது. சென்னை மாநகராட்சியில் கருணாநிதியின் நெருங்கிய தோழர் மேயர் மோசஸ் தலைமையில் நடந்த மஸ்டர்ரோல் குற்றச்சாட்டு, அதற்குப் பிறகு மருத்துவக் கல்லூரி நடத்த இடம் பெற்றுத் தருவது போன்ற ஊழல் குற்றச்சாட்டுகள் எழுந்தன.

சென்னை நகரில் வீடு வாங்கிய ஊழலால் கருணாநிதி தலைமையில் இருந்த அமைச்சரவை சகாக்கள் சிலர் பதவிவிலக நேர்ந்தது. இந்த வரலாற்றுப் பின்னணியோடு வீராணம் ஊழல், லஞ்ச ஊழலில் ஒரு வீரப் பரம்பரையை உருவாக்கியது. இந்த ஊழல் தொடர்பாக மத்திய அரசு, சர்க்காரியா கமிஷனை அமைத்து விசாரித்தது. சென்னைக் கடற்கரைப் பொதுக் கூட்டத்தில் இந்திரா காந்தி, ""விஞ்ஞான ரீதியாக ஊழல் செய்வதில் தி.மு.க.வை விஞ்ச யாரும் இல்லை'' என்று கூறியது இன்றுவரை உண்மையாகவே தொடர்கிறது.

இந்தியாவிலேயே அரசு மின்சார உற்பத்தி நிலையத்தை விற்றது தி.மு.க. அரசுதான். இது சமயநல்லூரில் அரங்கேறியது. இங்கே அங்கே என சில லட்சங்களில் ஊழல் செய்து அடித்தளம் அமைத்தவர்கள் மத்திய அரசில் கூட்டணி ஆட்சி அமைத்ததும் ஊழலுக்கே இலக்கணம் வகுக்க முற்பட்டு விட்டனர்.

கடந்த காலகட்டத்தில் நிலக்கரி ஊழல், இந்தோனேஷியா போன்ற அயல்நாடுகளில் நிலக்கரிச் சுரங்கம் வாங்குவதில் தொடங்கியது. மத்திய அரசுக்கு நெருக்கடி ஏற்பட்ட நிலையில், மாநில அரசை நடத்தியவர்கள் லட்சங்கள் என்பதிலிருந்து கோடிகோடியாக ஊழலில் ஈடுபடும் நிலை உருவானது.

சொற்ப நிலத்தை வைத்துக் கொண்டு, மிகுதியாக அரசு நிலத்தை வளைத்துப் போட்டு, கல்லூரி கட்ட அனுமதியும் வழங்கினார்கள். கட்டடமும் கட்டினார்கள். அந்தக் காலகட்டத்தில்தான் கிரானைட் குவாரிகள் அதிகப் பணம் சம்பாதிக்க ஏற்ற இடம் என தி.மு.க.வினர் கண்டுபிடித்தனர். கிரானைட் குவாரி கொள்ளை, மணல் கொள்ளை எனப் பெருகி தி.மு.க.வில் பெரும் பணக்காரர்கள் உருவானார்கள்.

மணல் கொள்ளையோடு இரண்டறக் கலந்து, கல்விக் கொள்ளையும் தொடங்கியது. பணம் இல்லாதவர்களெல்லாம் கல்லூரி நடத்தி "கல்வித் தந்தை' ஆனார்கள். அமைச்சர்கள் தங்கள் இலாகா பணத்தைக் குறிப்பிட்ட வங்கிகளில் நிரந்தர வைப்பு நிதியாக வைத்து, அந்த வங்கிகளில் அமைச்சர்களின் சிபாரிசுடன் தனிநபர் கடன்களைத் தாராளமாகப் பெற்றனர். பல்கலைக்கழகங்களின் வேந்தர்களாவதற்கு இந்த ஊழல் பலருக்கு உதவியது.

தொழிற்கல்வி வியாபாரம், மருத்துவத் துறைக்கு விரிவு அடைந்தது. மத்திய அரசின் பலவீனம் தமிழகத்துக்கு லாபமா, நஷ்டமா என்று கணக்கிட முடியவில்லை. எந்த நேரத்திலும் மத்திய அரசை மிரட்டும் அரசாக தி.மு.க. அரசு உருவெடுத்தது.

"வடக்கு வாழ்கிறது, தெற்கு தேய்கிறது' என்பதற்குப் பதிலாக "தெற்கு வாழ்கிறது, வடக்கு வேடிக்கை பார்க்கிறது' என்ற நிலை உருவானது.

முதலாளிகள் கட்டிவரும் அடுக்குமாடிக் கட்டடங்களுக்கு, அரசு நிலத்தைக் குறைந்த விலைக்கு விற்கிற தாரக மந்திரத்தைக் கற்றார்கள். மேலே சொன்ன ஊழல்களுக்கெல்லாம் முன்மாதிரியாக - உலகம் வியக்கும் கின்னஸ் சாதனையாக 2ஜி அலைக்கற்றை ஊழலில் ஈடுபட்டு தி.மு.க. சாதனை படைத்தது. இந்த ஊழல் இந்திய ஜனநாயகத்தை நகைப்புக்குள்ளாக்கி உள்ளது. 13 நாள்களாக நாடாளுமன்றம் நடைபெறாமல் முடங்கும் நிலை ஏற்பட்டுள்ளது.

தமிழகத்தின் கல்வித் தொழில் எங்களிடம், சினிமாத் தொழில் எங்களிடம், கட்டுமானத் தொழில் எங்களிடம், தொலைபேசித் தொழில் எங்களிடம், கப்பல் துறை எங்களிடம், ஆகாய விமானம் வாங்கிப் பறக்க விடுகிறோம். இனி எஞ்சியுள்ளது ரயில்வே மட்டும்தான். அதையும் நாங்கள் விரையில் வாங்கிவிடுவோம் என மார்தட்டுகின்றனர்.

விவரம் தெரியாத ஆச்சரியத்துடன் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் நடுத்தர வர்க்கத்தினருக்கு இலவச டி.வி. கொடுத்துத் தங்கள் ஊழல்களைப் பார்த்து ரசிக்க வைத்திருக்கின்றனர். மின்சாரம் இல்லாத நிலையிலேயே மின் மோட்டார் தருகிறோம் என்று சொல்லி வாய்ப்பந்தல் இட்டு மக்களை ஏமாற்றி திசை திருப்புகிறார்கள்.

மாமன்னர் குடும்பமும் அவரைச் சுற்றி இருக்கிற குட்டி மன்னர்களும் தலைதூக்கி நிற்க, தமிழகத்தின் நடுத்தர, ஏழை மக்களோ கைகட்டி அடிமைகளாக நிற்கிறார்கள். திராவிட நாட்டின் பெயரைச் சொல்லி, போர்க் கொடி உயர்த்தி இந்தியாவில் ஆள்பவர்கள் மன்னர்கள். இல்லாதவர்கள் அடிமைகள் என்ற தத்துவத்தை தமிழகத்தில் உருவாக்கிக் காட்டி இருக்கிறது தி.மு.க.

"என்று தணியும் இந்த அடிமையின் மோகம்' என்று கவிபாடி ஆள்வதற்கு இன்னொரு பாரதி எப்பொழுது பிறப்பான் என தமிழகம் ஏங்கித் தவிக்கிறது.


Thanks 
Dinamani

யாகாவாராயினும் நா காக்க..

ஸ்பெக்ட்ரம் ஊழல் குறித்து இரண்டாண்டு காலமாகப் பேசப்பட்டும், எந்தவித நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படாமல் அரசு மௌனம் சாதித்தும் பயனில்லாமல் சிஏஜி அறிக்கையால் அமைச்சர் பொறுப்பில் இருந்து திமுக அமைச்சர் ராசா விலகித் தீர வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. நாடாளுமன்றமே நடக்காமல் திணறிக் கொண்டிருப்பதும், உச்ச நீதிமன்றம் சிபிஐ அதிகாரிகளைப் பார்த்து நீங்கள் ஏன் அமைச்சராக இருந்த ராசாவை விசாரிக்கவில்லை என்று கேள்வி கேட்பதுமான சூழல். ஆனால், நமது முதல்வரோ அதுகுறித்து எந்த வருத்தமும் இன்றி எழுப்பப்பட்டிருக்கும் கேள்விகளுக்குப் பதில் கூறாமல் தனது உளுத்துப்போன ஜாதிய விமர்சனங்களைத் தொடங்கிவிட்டார்.

மிகப்பெரிய பொய்யொன்றை வேலூரில் சொல்லியிருக்கிறார் முதல்வர் கருணாநிதி. முந்திரா ஊழல் வழக்கைப் பெரியவர் டி.டி. கிருஷ்ணமாச்சாரியாரின் ஊழல் என்கிறார். தனக்குச் சம்பந்தமே இல்லாத அந்தக் குற்றச்சாட்டு நேரு பிரானின் மருமகன் பெரோஸ் காந்தியாலே நாடாளுமன்றத்தில் பேசப்பட்ட உடனேயே தனது அமைச்சர் பதவியைத் துறந்தவர் டி.டி.கே. - நேரு சொல்லியும், கேட்கவில்லை. அடுத்த விமானத்தில் சென்னைக்கு வந்துவிட்டவர்.

முதல்வர் சொல்கிறார் - அவர் பதவியைத் துறந்தவுடன் விட்டுவிட்டார்களாம். காரணம், அவர் மேல்ஜாதிக்காரர். டி.டி. கிருஷ்ணமாச்சாரியார். ஆச்சாரியார். பெயரிலேயே ஆச்சாரியார் என்று இருக்கிறது. அதாவது பிராமணர். ஆனால், ராசாவோ தலித். அதனால்தான் மேலும் மேலும் மேல்ஜாதிப் பத்திரிகைகளும், ஊடகங்களும் இதைப் பெரிதுபடுத்துகின்றன என்கிறார்.

கருணாநிதிக்குத் தெரியுமா? டி.டி. கிருஷ்ணமாச்சாரி திருச்செந்தூர் தொகுதியில் போட்டியிட வேட்பு மனுத் தாக்கல் செய்கிறார். உடன் பெருந்தலைவர் காமராஜும் வருகிறார். கோயிலுக்கு இருவரையும் அழைத்துச் செல்கின்றனர். எல்லோரும் சட்டையைக் கழற்றுகின்றனர். காமராஜ் சட்டையைக் கழற்றுகிறார். டி.டி.கே. சட்டையைக் கழற்றவில்லை. காமராஜ் சொல்லுகிறார்-"அவன் பூணூல் போட்டிருக்க மாட்டான், அதான் கழற்ற மாட்டேங்கிறான்' என்று! அந்த ஆச்சாரியாரின் ஆச்சரியமான ஆச்சாரத்தைப் பார்த்துச் சுற்றி இருந்தோர் வியந்தனர்.

காங்கிரஸ் கட்சி தனது மகாராஷ்டிர முதல்வர் அசோக் சவாணை பதவி விலக வைத்திருக்கிறதே! அவர்மீது விசாரணை நடக்கப் போகிறதே! அவர் என்ன தலித்தா? சுரேஷ் கல்மாடியைப் பதவி விலகச் சொல்லியுள்ளதே, அவர் என்ன தலித்தா?

கருணாநிதிக்கு நினைவிருக்கும். அரியலூரில் கடும் மழையால் ஒரு ரயில் விபத்து. அன்றைக்கு தமிழர் ஓ.வி. அளகேசன் ரயில்வே துணை அமைச்சர். "அரியலூர் அளகேசா நீ ஆண்டது போதாதா?' என்று இதே கருணாநிதி கூக்குரல் எழுப்பினாரே. விபத்து நடந்த சில மணி நேரங்களில் ரயில்வே அமைச்சர் பொறுப்பில் இருந்து பெரியவர் லால் பகதூர் சாஸ்திரியும் நம்மவர் ஓ.வி.அளகேசனும் பதவி விலகினார்களே! அவர்கள் தலித்துகளா?

போஃபர்ஸ் பீரங்கி என்று தமிழகம் முழுவதும் ரூ. 64 கோடிக்கு விசாரணை வேண்டும். ராஜீவ் காந்தியைக் கைது செய்ய வேண்டும் என்றீர்களே!

இன்று ஒரு லட்சத்து எழுபத்தாறாயிரம் கோடி ரூபாய்க்கு கேள்வியே கேட்கக் கூடாது என்கிறீர்களே! என்ன நியாயம்?

1967-ல் ஜெயலலிதா கட்டிய வருமான வரி என்ன? இன்று அவர் கட்டுகிற வருமான வரி என்ன என்று கேட்கிற கருணாநிதி, அவர் 67-ல் கட்டிய வருமான வரி என்ன? இப்போது கட்டுகிற வரி என்ன என்று சொல்வாரா? பத்திரிகைகளைப் பார்ப்பனப் பத்திரிகைகள் என்றெல்லாம் வாய்கிழியப் பேசும் இந்த சாமானியனின் சாயம் வெளுத்துவிடும் என்பதாலா?

ஜெயலலிதாவைப் பார்ப்பனத்தி என்று இவர் பேசினால் வீரமணி கோபம் கொள்வார். அவர்தான் ஜெயலலிதாவுக்கு "சமூக நீதி காத்த வீராங்கனை' என்று பட்டம் கொடுத்தவர். கருணாநிதிக்குக்கூட அந்தப் பட்டத்தை அவர் வழங்கவில்லை.

பார்ப்பனப் பத்திரிகைகள் என்று குறிப்பிடுகிற கருணாநிதி, அவற்றை முதலில் இருந்தே இவை பார்ப்பனப் பத்திரிகைகள் என்று புறக்கணித்திருந்தால் நமக்குப் புரியும், இவர் சரியான பெரியாரின் சீடர் என்று. "சோ'வைப் பார்ப்பான் என்பார். பிறகு "சோ'வே என்னைப் பாராட்டியிருக்கிறார் தெரியுமா என்பார்.

ஓர் ஆங்கில நாளேட்டை மவுண்ட்ரோடு மகாவிஷ்ணு என்பார். பிறகு அந்தப் பத்திரிகையே தன்னைப் பாராட்டியிருக்கிறது என்று பெருமை பேசுவார்.

இவர் குடும்பத்தினர் நடத்துகிற பத்திரிகைகளில் கதைகள், கட்டுரைகள் எழுதுவதெல்லாம் பார்ப்பனர்கள்தான். எதற்கு அவர்களை இந்தப் பெரியாரின் சீடர் குடும்பம் வளர்க்கிறது? பார்ப்பன வாடையே படாமல் இவர்களின் ஊடகம் நடக்காதா, என்ன?

ஜெமினி கணேசன் பிறந்த நாளில் கலந்துகொள்கிறார். ஜெமினியின் மாமா ஒருவர் முதல் மனைவியை இழந்துவிட்டாராம். உடனே எங்கள் இசை வேளாளர் குடும்பத்துப் பெண்ணைத்தான் திருமணம் செய்தார். அவரின் பெண்தான் முத்துலெட்சுமி ரெட்டி என்கிறார். அப்படியென்றால், இந்தியச் சட்டப்படி முத்துலெட்சுமி பார்ப்பனப் பெண்தானே! அவரை ஏன் இவர் புகழ்கிறார்?

ஜாதிய ஒழிப்பில் ஈடுபட வேண்டிய கருணாநிதி, இன்னும் தன் ஜாதியைக்கூட மறக்க மாட்டேன் என்கிறாரே. கேட்டால், தான் மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்ட இனத்தில் பிறந்தவன் என்பார். தன் இனத்தை மிகவும் பிற்பட்டோர் பட்டியலில் இணைத்தவரே இவர்தானே!

பார்ப்பனர்களை இவ்வளவு வசைபாடும் கருணாநிதி, தன் குடும்பத்து இளைஞர்களிடம் பார்ப்பனப் பெண்களைத் திருமணம் செய்யாதீர்கள் என்று சொல்லியிருக்கலாமே? சொல்லமாட்டார். பார்ப்பனீயம் அவருக்கு மட்டும் இனிக்க வேண்டும். மற்றவர்களுக்குக் கசக்க வேண்டும். இதுதான் கருணாநிதியின் பகுத்தறிவு தர்மம்.

தனக்குச் சாதகமான கேள்விகளுக்கு மட்டும் பதில் தருகிற கருணாநிதி, நீரா ராடியா, கனிமொழி, ராசா ஒலிக் குறுந்தகடுகள் குறித்து ஒன்றுமே சொல்லவில்லையே, ஏன்? ஆ. ராசாவுக்கு அமைச்சர் பதவி வாங்கிக் கொடுத்தது நீரா ராடியாவா, இல்லை தமிழக முதல்வரும் திமுக தலைவருமான கருணாநிதியா என்று ஆங்கிலப் பத்திரிகைகள் கேள்வி கேட்டு திமுகவின் மானத்தைச் சந்தி சிரிக்கச் செய்கின்றனவே, அதைப்பற்றி இவர் எதுவுமே பேசுவதில்லையே, ஏன்?

ஒவ்வொரு தேர்தலின்போதும் நான் தாழ்த்தப்பட்ட பெண்ணை மருமகளாக்கியிருக்கிறேன் என்பார். தன் வீட்டு மருமகளாகிவிட்ட பெண்ணை ஒவ்வொரு தேர்தலின்போதும் தாழ்த்தப்பட்ட பெண் என்று சொல்வது தாழ்த்தப்பட்ட மக்களுக்குக் கருணாநிதி செய்கிற மரியாதையா? அவமரியாதையா? அவரது உள்மனதில் தாழ்த்தப்பட்ட இனத்தைச் சேர்ந்த பெண் மருமகளாகிவிட்டாளே என்கிற ஆதங்கத்தின், உள்மனதின் ஓலம்தானே அது? அவருக்கும், அவர் குடும்பத்துக்கும் ஆபத்து வருகிறபோதெல்லாம் மேல்ஜாதி, கீழ்ஜாதி என்று பேசுகிற கருணாநிதி, ஏதாவது பெரும்பான்மை ஜாதி குறித்துப் பேசுவாரா? இதுவரை பேசியிருக்கிறாரா?

ராஜாஜி என்கிற பார்ப்பனர்தான் காமராஜையும், காங்கிரûஸயும் வீழ்த்த இவர்களுக்கு உதவினார். உடனே அவரை மூதறிஞர் என்றார்கள். அதற்கு முன்புவரை அவர் குல்லுக பட்டர், கோணல் புத்திக்காரர், ஆச்சாரியார்!

மார்க்சிஸ்டுகளோடு தேர்தல் உறவா, தோழர் பி. இராமமூர்த்தியை சர்வதேசச் சிந்தனையாளர் என்பார்கள். உறவு முறிந்த மறுகணமே நொண்டிப் பார்ப்பான் இராமமூர்த்தி என்பார்கள்.

தோழர் ரங்கராஜனைக்கூட பார்ப்பனர் என்று சமீபத்தில் குற்றம்சாட்டியவர் கருணாநிதி.

இன்றைய உள்துறை அமைச்சர் சிதம்பரத்தை சிவகங்கைச் சின்னப் பையன், சீமான் வீட்டுச் செல்லப்பிள்ளை. அந்தப் பையன் என்னைப் பேசுகிறான் என்றவர்தானே கருணாநிதி.

வேலூரில் ""நேருவே ஆரிய திராவிட யுத்தம்'' என்று எழுதியிருக்கிறார் என்று சான்று காட்டுகிறார் கருணாநிதி.

என்ன செய்ய கருணாநிதி அவர்களே! அந்த நேருவும்கூட ஒரு பார்ப்பனர்தான். ஆமாம் காஷ்மீரத்து பண்டிட்தானே!

நாடாளுமன்ற கூட்டுக்குழு விசாரணை:மடியில் கனம், வழியில் பயம்!

பன்னிரண்டு நாள்களாக நாடாளுமன்றம் செயலற்று முடங்கிக் கிடக்கிறது. 2ஜி அலைக்கற்றை ஒதுக்கீட்டில் நாட்டுக்கு ஏற்பட்ட 1.76 லட்சம் கோடி ரூபாய் இழப்பு குறித்து விசாரிக்க நாடாளுமன்ற கூட்டுக்குழு விசாரணை நடத்த வேண்டும் என்ற கோரிக்கையை எதிர்க்கட்சிகள் தொடர்ந்து வலியுறுத்தி வருகின்றன. ஆளும் காங்கிரஸ் கட்சி அதற்கு மட்டும் மறுப்புத் தெரிவித்து வருகிறது.

நாடாளுமன்றத்தில் விரிவாக விவாதிக்கலாம் என்று அழைப்பு விடுக்கும் மத்திய நிதியமைச்சர் பிரணாப் முகர்ஜி, நாடாளுமன்றக் கூட்டுக்குழு அமைக்க மட்டும் முடியாது என்று சொல்வது ஏன் என்று யாருக்குமே புரியவில்லை.

இத்தனை நாளும் நாடாளுமன்றப் பணிகள் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன என்கிற சிறு எண்ணம் கூட இல்லாமல், ஆளும் காங்கிரஸ் கட்சி இப்படியாகத் தொடர்ந்து மறுப்புத் தெரிவித்து வருவதன் காரணம் என்ன? அல்லது யாருடைய நட்பை இழக்க விருப்பமின்றி இவ்வாறு பிடிவாதமாக இருந்துவருகிறது என்பதும் பல ஊகங்களுக்கு வழி வகுக்கிறது.

பொதுக் கணக்குக் குழு இந்த விவகாரத்தை உள்நோக்கிப் பார்ப்பதற்கும், நாடாளுமன்றக் கூட்டுக் குழு விசாரிப்பதற்கும் பெரிய வேறுபாடுகள் உள்ளன. பொதுக் கணக்குக் குழுவின் தலைவராக பா.ஜ.க.வின் தலைவர்களில் ஒருவரான ஜோஷி இருந்தாலும்கூட, இந்தக் குழுவின் அதிகார வரம்புகள் ஒரு கட்டுக்குள் இருப்பவை.

தலைமைக் கணக்குத் தணிக்கைக் குழு முன்வைத்துள்ள குற்றச்சாட்டுகளை இந்தக் குழு முழுமையாகப் படித்துப் பார்த்து ஆமாம் என்று சொல்ல முடியுமே தவிர, அதற்குமேலாக அந்தக் குழுவுக்கு அதிகாரம் இல்லை. ஆனால் நாடாளுமன்றக் கூட்டுக் குழுவுக்கு பிரதமர் உள்பட இதில் தொடர்புடைய அமைச்சர்களையும் அதிகாரிகளையும் விசாரணைக்கு அழைக்கவும், இந்தத் தவறு எந்த இடத்தில் தொடங்கியது என்று வேரிலிருந்து விசாரணையை நடத்தவும்கூட முடியும். மேலும், அரசின் கொள்கை முடிவுகளில் உள்ள கோளாறுகளைச் சுட்டிக் காட்டி, அவற்றை மாற்றும்படி பரிந்துரைக்கும் அதிகாரமும் நாடாளுமன்றக் கூட்டுக்குழுவுக்கு உள்ளது.

இன்னும் சொல்லப்போனால், பாஜக தலைமையிலான தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணியில் நிலவிய தொலைத்தொடர்புக் கொள்கை என்ன? அப்போதைய அமைச்சர் மகாஜன் காலத்திலிருந்து, தொலைபேசி தனியார்மயமாவதில் ஏற்பட்ட குளறுபடிகள் என்ன என்று ஆழமாகவும், விரிவாகவும் விசாரணை நடத்த இடமுண்டு.

இருப்பினும்கூட, இந்த விசாரணையை விரிவாக நடத்தினால் அதில் காங்கிரஸ் ஆட்சியின் இரு காலகட்டத்திலும் நடந்த அனைத்தையும் பேச வேண்டியிருக்கும், வேறுசில பூதங்களும் கிளம்பக்கூடும் என்று காங்கிரஸ் அஞ்சுவதாலேயே இத்தகைய விசாரணைக்கு முட்டுக்கட்டை போடுகிறது என்று சந்தேகிக்க இடம் ஏற்படுகிறது.

தலைமைக் கணக்குத் தணிக்கை அறிக்கை மிகத் தெளிவாக இந்த முறைகேடுகள் நடந்திருப்பதை அம்பலப்படுத்தியிருக்கிறது. உச்ச நீதிமன்றமோ, இதுவரை விசாரணை நடத்தாமல் காலம்கடத்திவரும் மத்திய குற்றப்புலனாய்வுப் பிரிவைக் கண்டித்திருக்கிறது. இவ்வளவையும் நாட்டு மக்கள் அனைவரும், ஏன் உலகமே பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. ஆனால், காங்கிரஸ் பார்க்க மறுக்கிறது. பூனை கண்ணை மூடினால் பூலோகம் இருண்டா போகும்?

தெஹல்கா ஊழல் தொடர்பாக நாடாளுமன்றக் கூட்டுக்குழு அமைக்க பாஜக மறுத்ததை காங்கிரஸ் கட்சி சுட்டிக் காட்டுகிறது. முந்திரா ஊழலில் நாடாளுமன்றம் முடக்கப்படாமல் வெறுமனே டி.டி. கிருஷ்ணமாச்சாரி ராஜிநாமாவோடு முடிந்து போனதற்கு அவர் பிராமணர் என்று ஜாதிச் சாயத்தை கையில் எடுத்திருக்கிறார் திமுக தலைவர் மு. கருணாநிதி. காங்கிரஸ், திமுக இருவருடைய வாதங்களும், தவறை நியாயப்படுத்தவே பார்க்கின்றன. தவறை உணர்ந்துகொண்டதாகவே தெரியவில்லை. மக்கள் இதை எத்தகைய கண்ணோட்டத்தில் எடுத்துக்கொள்கிறார்கள் என்பதைக்கூட கருதியதாகத் தெரியவில்லை. இல்லையென்றால், இத்தகைய வாதங்களை காங்கிரஸ், திமுக ஆகிய இரு கட்சிகளும் முன்வைக்காது.

நடைபெற்றிருக்கும் முறைகேடு உலக வரலாற்றில் இடம் பெற்றுவிட்ட ஊழல். ரூ.1.76 லட்சம் கோடி இந்திய அரசுக்கு இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளது. இதில், சாதகமான பேரங்களை நடத்திய பெண்மணி நீரா ராடியா ரூ. 60 கோடியைச் சேவைக் கட்டணமாகப் பெற்றுள்ளார் என்பதைப் பார்க்கும்போது, இந்தச் சேவைக் கட்டணம் ஒரு மாட்டுத் தரகர் அல்லது வீட்டுத் தரகர் போல இருதரப்பிலும் 2.5 சதவீத கமிஷன் என்றே வைத்துக் கொண்டாலும்கூட, ரூ.1,200 கோடிக்கான ஊழல் நிச்சயம் என்பதை, இந்தக் கமிஷன் தொகை அம்பலப்படுத்திவிட்டது.

இந்த ரூ. 1,200 கோடியும் ஒரேயடியாகக் கொடுக்க, தனியார் தொலைத்தொடர்பு நிறுவனங்கள் மூடர்கள் அல்லர். அவர்கள் இதனைப் படிப்படியாக, ஒவ்வொரு கட்டத்தில் எந்த விதமாக, எந்தெந்த நாட்டில் டெபாசிட் செய்வது என்று காலக் கிரமத்தில் பட்டியலிட்டுத்தான் இந்த ஊழலில் ஈடுபட்டு இருப்பார்கள்.

இப்போது இந்திய அரசின் நியாயமான கடமை, இந்த முறைகேடு நடந்துள்ள முறையை விரிவாக ஆராய்வதன் மூலம்தான், ஊழலின் அளவும் பட்டுவாடா புள்ளிவிவரமும் தெரியவரும். மேலும், இதில் தொடர்புடைய நிறுவனங்களின் உரிமங்களை ரத்துசெய்ய இந்திய தொலைத்தொடர்பு ஒழுங்காற்று ஆணையம் பரிந்துரைத்துள்ளது. (அதாவது அமைச்சர் பதவியிலிருந்து ராசா பதவி விலகிய அடுத்த நாளே இந்தப் பரிந்துரையை வீரத்துடன், தைரியத்துடன் செய்திருக்கிறார்கள்) அந்தப் பரிந்துரையும் இன்னும் நடைமுறைப்படுத்தப்படவில்லை.

இவை எல்லாவற்றையும் முழுமையாக விசாரித்து, அனைத்துப் புள்ளிவிவரங்களையும் அம்பலப்படுத்துவது மட்டுமே, காங்கிரஸ் கட்சி தனது ஆட்சிக்குச் சேர்க்கும் பெருமையாக இருக்கும். இல்லையெனில், உலக வரலாற்றின் மிகப்பெரும் ஊழலை, கூட்டணி எண்ணிக்கையைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்காகவும், ஏதோ ஓர் அதிகார மையத்தைக் காப்பாற்றவும் போய், தன் சொந்தப் பெருமைகளை இழந்த கட்சியாக காங்கிரஸ் தாழ்ந்து போகும்!

இந்திய அரசாங்கம் யாருக்காக?

உலக மீனவர் நாள்' நவம்பர் 21 அன்று உலகம் முழுவதும் கொண்டாடப்பட்டது. தமிழ்நாட்டு மீனவர்கள் அப்படி ஒருநாள் இருப்பதைக்கூட நினைத்துப் பார்க்க நேரம் இல்லாமல் கவலைக்கடலில் கிடந்து தத்தளிக்கின்றனர்.

தமிழ்நாட்டின் தென்பகுதி மீனவர்கள் நாள்தோறும் சிங்களக் கடற்படையின் தாக்குதலுக்கு ஆளாகித் தவிக்கின்றனர். இதற்கு ஒரு முடிவு காணும்படி தமிழக அரசிடமும், மத்திய அரசிடமும் கோரிக்கைகளைக் கொடுத்து காத்திருந்து பார்த்துவிட்டனர். இதுபற்றி யாரும் கவலைப்படுவதாகத் தெரியவில்லை. மத்திய அரசு தம் குடிமக்கள் நலனைவிட இலங்கை அரசின் நலனையே பெரிதாக நினைக்கிறது.

இதற்கொரு முடிவு காணாத நிலையில் கடலோர ஒழுங்குமுறை அறிவிப்பு ஆணையையும் ஏவி, மிச்சம் மீதியிருக்கும் அவர்களது வாழ்வாதாரங்களைப் பறிக்க மத்திய அரசு முயல்கிறது.

இந்த ஆணை கடந்த செப்டம்பர் 15 அன்று வெளியிடப்பட்டுள்ளது. அது வெளியான 60 நாள்களுக்குள் பொதுமக்கள் தங்கள் கருத்துகளைத் தெரிவிக்கலாம் என்று அறிவிக்கப்பட்டது. ஆனால், மக்கள் கருத்துகளை யார் மதிக்கின்றனர். அது ஒரு நாடகம்; அவ்வளவுதான்.

இந்த அறிவிப்பாணைக்கு மீனவ மக்களிடம் கடும் எதிர்ப்புக் கிளம்பியுள்ளது. இதனால் அவர்களது வாழ்வாதாரம் கடுமையாகப் பாதிக்கப்படும்.

மேலும், கடலோரச் சுற்றுச்சூழலும், கடல்சார் வளமும் பாதிப்புக்கு உள்ளாகும் என்ற கருத்து நிலவுகிறது. இதனை நிறுத்தி வைக்குமாறு தமிழக முதல்வர் பிரதமருக்குக் கடிதம் எழுதியுள்ளார்.

இந்த அறிவிப்பாணையில் சில புதிய திருத்தங்கள் செய்யப்பட்டுள்ளன. ஐந்தாண்டுகளுக்கு ஒருமுறை கடலோர மேலாண்மைத் திட்டங்களில் மாற்றம் செய்வது என்பதுபோன்ற திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளன. இந்த மசோதாவுக்கு ஏற்கெனவே தமிழகத்திலுள்ள கடலோர மாவட்டங்களில் உள்ளவர்கள் தொடர் போராட்டங்களை நடத்தி வருகின்றனர்.

இந்தக் கடற்கரை ஒழுங்குமுறை அறிவிப்பாணை ஒருசில தரப்பினரின் வளர்ச்சிக்கு ஊக்குவிப்பாக இருக்கும் எனச் சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர் குழுக்கள் அச்சம் தெரிவித்து உள்ளன.

கடலோர மேலாண்மை விஷயத்தில் ஏதேனும் மாறுதல்கள் செய்யப்படுமானால் அது மீனவ மக்களிடையே பெரும் குழப்பத்தை விளைவிக்கும். இதைப் பயன்படுத்திச் சிலர் சட்டம் ஒழுங்குப் பிரச்னைகளை எழுப்ப வாய்ப்பு ஏற்படும்.

எனவே, மேற்கூறிய உண்மைகளைக் கருத்தில்கொண்டு அறிவிப்பாணையைத் தள்ளிவைக்க வேண்டும். மீனவ மக்கள் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்களிடையே இந்த மசோதா பற்றி எழுந்துள்ள ஐயங்களை நீக்க வேண்டும். இவ்வாறு தமிழக முதல்வர் பிரதமருக்கு எழுதிய கடிதத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

உலகம் தோன்றிய காலத்திலிருந்து மக்களுக்கான தொழிலாக இருந்து வருவன உழவுத்தொழிலும், மீன்பிடித் தொழிலும்தான். பசித்த வயிற்றுக்குச் சோறும், மீனும் இயற்கை கொடுத்த இனிய உணவுகள். ஆனால், இந்த இரண்டு பழங்குடி மக்களும் இன்று கடுமையான சோதனைக்கும், வேதனைக்கும் உள்ளாகியிருக்கின்றனர்.

இவர்களைக் காப்பாற்ற வேண்டிய இந்திய அரசு, புதிய சட்டங்களைப் போட்டு, உள்நாட்டிலேயே அவர்களை அகதிகளாக மாற்றத் துடிக்கிறது. இப்போது வந்துள்ள கடற்கரை ஒழுங்குமுறை அறிவிப்பாணை - 2010 மீனவர்களை அவர்களின் வாழ்விடங்களிலிருந்தும், மரபுவழித் தொழிலிலிருந்தும் துரத்துகிறது.

கடற்கரையையும், கடற்கரையின் உயர் அலை தொடும் இடத்திலிருந்து 500 மீட்டர் தொலைவுக்கு மீனவர்கள் வசிப்பதற்கு இதுவரை பாதுகாப்பு வழங்கிவந்த கடற்கரை மண்டல ஒழுங்குமுறை அறிவிப்பாணையை நீக்கிவிட்டு அவ்விடத்தில் புதிய கடற்கரை ஒழுங்குமுறை அறிவிப்பாணை கொண்டுவரப்பட்டுள்ளது.

முன்னதாக, இந்த அறிவிப்பாணையைப் பரிசீலித்து பலப்படுத்துவதற்காக எம்.எஸ். சாமிநாதன் தலைமையில் 13 பேர் கொண்ட குழு அமைக்கப்பட்டது. இந்தக் குழுவின் பரிந்துரைகளின் அடிப்படையில்தான் இந்த அறிவிப்பாணை தயாரிக்கப்பட்டுள்ளது. இதன்மூலம் மீனவ மக்கள் கடலோரமாக வாழ்வதற்கும், தொடர்ந்து மீன்பிடித் தொழிலை மேற்கொள்வதற்கும் அனுமதிக்கப்பட மாட்டார்கள். அதற்குப் பதிலாக கடலோரப் பகுதிகளில் பல்வேறு தொழில்திட்டங்கள் கொண்டு வரப்படும்.

பெரிய தொழிற்சாலைகளால் கடல் மிகுந்த மாசுபாடு அடையும்; கடல் அரிப்பு ஏற்படும். கடல்வளங்களும், கடல்வாழ் அரியவகை உயிரினங்களும் அழிந்துவிடும்; இப்போதுள்ள மீன்பிடித் தளங்களும் அழிக்கப்படும்.

கடந்த 2007-ம் ஆண்டு தயாரிக்கப்பட்ட இந்த அறிவிப்பாணை பற்றி மக்களின் கருத்துரை பெறப்படும் என்று கூறப்பட்டது. ஆனால், முறையாக அவை பின்பற்றப்படவில்லை. மீனவ மக்களின் மையங்களாகச் செயல்படும் பஞ்சாயத்துகளின் கருத்துகள் கேட்கப்படவில்லை. அத்துடன் மீனவ மக்களிடம் எவ்விதப் பொதுக் கருத்துக்கணிப்பும், விவாதங்களும் நடைபெறவில்லை. எதிர்ப்பு ஆர்ப்பாட்டங்கள் நடத்தி மீனவ அமைப்புகள் கொடுத்த திருத்தங்களும் பரிசீலிக்கப்படவில்லை.

இதன் விதிமுறைகளை மீறும் மீனவர்களுக்குத் தரும் தண்டனைகளும் கடுமையானவை. மீன்பிடிப் படகில் பத்தாயிரம் ரூபாய்க்கு மேல் மீன்கள் இருக்குமானால் படகு பறிமுதல் செய்யப்படும். படகை விடுவிக்க வேண்டுமானால் படகின் மதிப்பில் பாதியைப் பிணையாகக் கட்ட வேண்டும். படகிலிருந்த மீனவர்க்கும் ரூ. 25 ஆயிரம் அபராதம் விதிக்கப்படும். சோதிக்கவிடாமல் தடுப்பவர்களுக்கு ரூ. 10 லட்சம்வரை அபராதம்.

இதுதவிர, 12 கடல் மைல் தாண்டினால் ரூ. 9 லட்சம் அபராதம்; படகின் உரிமையாளருக்கு 3 ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனையும் உண்டு; மீன்களும் பறிமுதல் செய்யப்படும். கரையோரப் பகுதியில் மீன்வளம் குறைந்துவருவதால் 12 கடல்மைல் தாண்டி மீன்பிடிக்கச் செல்லாவிட்டால் பிழைக்கவே முடியாது என்பதுதான் மீனவர்களின் தரப்பு வாதமாக இருக்கிறது.

விதிமுறைகளை மீறும் மீனவர்களைக் கைது செய்தல், படகு மற்றும் மீன்பிடிக் கருவிகளைப் பறித்தல் போன்றவற்றுக்கு இழப்பீடும் கோர முடியாது. ஐயப்பாட்டின் காரணமாக தவறான நபர்களைப் பிடித்தாலும், அவற்றுக்காக கடலோரக் காவல்படையைக் குற்றம்சாட்ட முடியாதபடிக்கு இச்சட்டம் கடலோரக் காவல்படைக்கு எல்லையற்ற அதிகாரத்தை வழங்கியிருக்கிறது.

இதற்கு இந்திய அரசு என்ன காரணம் கூறுகிறது தெரியுமா? ""ஐரோப்பிய யூனியன் உள்ளிட்ட பிறநாட்டு அமைப்புகளுக்கு மீன்களையும், மீன்பொருள்களையும் ஏற்றுமதி செய்வதற்கு இந்தியாவில் அதற்கான ஒழுங்குபடுத்தும் ஆணையம் இருக்க வேண்டும் என்ற அந்நாடுகளின் எதிர்பார்ப்புக்கு இணங்கவும், இந்தியாவின் மீனவர் உரிமைகளை நிலைநாட்டவும் இந்தச் சட்டம் தேவை'' என்று கூறுகிறது.

ஆனால், இந்திய வேளாண்மைத்துறை கூறுவதோ வேறு. ""பாகிஸ்தானிலிருந்து கடல்வழியாக வந்த பயங்கரவாதிகள் நடத்திய தாக்குதல்கள்போல இனிமேல் நடைபெறாமல் தடுக்க, நமக்கு உரிமையுள்ள கடல்பரப்பை நிர்ணயிப்பதும், அதில் நமது ஆதிக்கத்தை நிலைநாட்டுவதும் அவசியம்'' என்பதால் இந்த மசோதா கொண்டு வரப்படுவதாகக் கூறுகிறது.

இந்தியா மூன்றுபக்கமும் கடல்சூழ்ந்த தீபகற்ப நாடாகும். இந்தியக் கடற்கரையின் நீளம் 5,560 கி.மீ. ஆகும். தீவுகளையும் சேர்த்தால் சுமார் 8,500 கி.மீ. நீளமாகும். ஒரு கிலோ மீட்டருக்கு ஒரு கோடி ரூபாய் வீதம் ஆண்டுக்குச் சுமார் ரூ. 9 ஆயிரம் கோடி அன்னியச் செலாவணி ஈட்டப்படுகிறது.

இந்தியாவின் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு கடல் மிக முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. என்றாலும் மற்ற நாடுகளோடு ஒப்பிடும்போது இன்னும் நாம் வளரவேண்டிய நிலையில்தான் இருக்கிறோம்.

இந்தியாவின் நீண்ட கடற்கரையில் ஒன்றான தமிழகக் கடற்கரையின் நீளம் 1,076 கி.மீ. இங்கு வாழும் 600 மீனவக் கிராமங்களில் சுமார் 7 லட்சம் மக்கள் வாழ்கின்றனர். இவர்களின் வாழ்க்கைதான் இப்போது கேள்விக்குறியாக மாறியிருக்கிறது.

1984 முதல் 2010 வரை கச்சத்தீவு மீதான நமது உரிமை ஒப்பந்தம் இலங்கையால் மீறப்பட்டே வந்திருக்கிறது. ராமேஸ்வரம், பாம்பன், ஜெகதாப்பட்டினம், நாகை, வேதாரண்யம் மீனவர்கள் மீது துப்பாக்கிச்சூடு நடத்தி, அடித்து விரட்டியதோடு அல்லாமல் பெட்ரோல் குண்டுகளையும் வீசி படகோடு எரித்துக் கொல்லவும் முயற்சி நடைபெற்றுள்ளது. உயிரிழந்தவர், காயம்பட்டவர், படகுகளை இழந்தவர், உறுப்புகளை இழந்தவர் தொகை நாள்தோறும் வளர்ந்து கொண்டிருக்கிறது.

இதுபற்றித் தமிழக அரசு கடிதம் எழுதும்; எனினும் இந்திய அரசு எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை என்றால் மீனவர்களின் வாழ்வுக்கு என்ன உத்தரவாதம் இருக்கிறது? அவர்களுக்கு இழப்பீடு பெற்றுத்தர வேண்டிய கடமை இந்திய அரசாங்கத்துக்கு இல்லையா?

""இலங்கைக் கடற்பகுதிக்குள் எல்லைமீறி நுழையும் தமிழக மீனவர்களைப் பாதுகாக்க முடியாது...'' என்று மத்திய வெளியுறவுத் துறையமைச்சர் எஸ்.எம். கிருஷ்ணா கூறியுள்ளார். இப்படி கூறுவதற்கு ஓர் அமைச்சர் தேவைதானா என்ற கேள்வி எழுகிறது. அத்துடன், "இந்திய அரசாங்கம் யாருக்காக?' என்ற கேள்வியும் எழுகிறது.

Thanks 

Dinamani

ஊழலால் இந்தியாவிற்கு ரூ.23லட்சம் கோடி இழப்பு

வாஷிங்டன்: இந்தியா சுதந்திர அடைந்த பின்னர், 1948ம் ஆண்டில் இருந்து 2008ம் ஆண்டு வரை ஊழல், வரி ஏய்ப்பு, லஞ்சம் உள்ளிட்ட செயல்களால் ரூ.23 லட்சம் கோடிக்கு இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளது. அமெரிக்காவின் பிரபல குளோபல் பைனான்ஸ் இன்டெகெரிட்டி என்று அமைப்பு சமீபத்தில் நடத்திய ஆய்வில் இதனை தெரிவித்துள்ளது. இந்தியாவின் தற்போதைய வெளிநாட்டு கடன் (ரூ. 11லட்சத்து 50ஆயிரம் கோடியை விட இரண்டு மடங்கு ஆகும். மேலும் இந்தியாவின் மொத்த கருப்பு பணத்தில் சுமார் 72 சதவீதம் வெளிநாடுகளில் கருப்பு பணமாக பதுக்கி வைக்கப்பட்டு இருப்பதாகவும் இந்த அமைப்பு கூறியுள்ளது.

இஷ்டப்படி ஒதுக்கீடு செய்து நஷ்டத்தை ஏற்படுத்தினார் ராஜா

"2ஜி' ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீடு விவகாரம் தொடர்பான, மத்திய ஆடிட்டர் ஜெனரலின் அறிக்கை நேற்று அமளியின் நடுவே பார்லிமென்டின் இரு அவைகளிலும் தாக்கல் செய்யப்பட்டது.

மொத்தம் 77 பக்கங்களை கொண்டிருந்த இந்த அறிக்கையில், அரசுக்கு ஏற்பட்ட இழப்பு, விதிமுறைகள் எப்படி மீறப்பட்டுள்ளன என்பது புட்டுபுட்டு வைக்கப்பட்டுள்ளது.
"2ஜி' ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீடு குறித்து ஆய்வு நடத்திய மத்திய ஆடிட்டர் ஜெனரல் (கேக்), தனது அறிக்கையை ஜனாதிபதி, பிரதமரிடம் சமீபத்தில் அளித்து இருந்தார்.
இது பார்லிமென்டில் தாக்கல் செய்யப்படுவதற்கு முன்பாக வெளியாகி, பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது. கடைசியில் ராஜாவும் மக்களுக்கு சேவை செய்த பெருமையைக் கூறி ராஜினாமா செய்ய நேரிட்டது.

இந்நிலையில், சி.ஏ.ஜி., அறிக்கை பார்லிமென்டின் இரு அவைகளில் தாக்கல் செய்யப்பட்டது.லோக்சபாவில் இந்த அறிக்கையை மத்திய நிதித்துறை இணை அமைச்சரும், தி.மு.க.,வைச் சேர்ந்தவருமான எஸ்.எஸ்.பழனிமாணிக்கம் நேற்று தாக்கல் செய்தார். ராஜ்யசபாவில், நிதித்துறை இணை அமைச்சர் நமோ நாராயண் மீனாவால் தாக்கல் செய்தார்.

மொத்தம் 77 பக்கங்களைக் கொண்ட இந்த அறிக்கையில், "2ஜி' ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீடு தரப்பட்ட விதம், விதிமுறைகள் கடைபிடிக்கப்பட்டுள்ளது போன்றவை மதிப்பீடு செய்யப்பட்டுள்ளன. அரசுக்கு கிடைக்க வேண்டிய வருவாய், இழப்பு ஆகியவை மதிப்பீடு செய்யப்பட்டுள்ளது.அரசின் திட்டங்கள் மக்களை சென்றடைவதற்கு தீவிர கண்காணிப்பு தேவை. அதற்கான பணியைத்தான் மத்திய கணக்காய்வு மற்றும் தணிக்கைத்துறை மேற்கொண்டு வருகிறது. அந்த வகையில், சி.ஏ.ஜி., அறிக்கையில் முழு விவரங்களை குறிப்பிட்டு, பின்குறிப்பாக ஒன்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அதில், "இந்த விவகாரத்தில் ஏற்பட்டுள்ள குறைபாடு போல், வேறு எந்த அமைச்சகத்திலோ, அரசின் வேறு துறையிலோ ஏற்பட்டுவிடக்கூடாது என்ற எண்ணத்திலும், குறைபாடுகளை சுட்டிக்காட்ட வேண்டிய பொறுப்பும் உள்ளது என்ற வகையில், "2ஜி' ஸ்பெக்ட்ரம் அலைவரிசை ஒதுக்கீட்டில் ஏற்பட்டுள்ள குறைபாடுகள் சுட்டிக்காட்டப்பட்டுள்ளன' என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, அறிக்கையில், மத்திய தகவல் தொடர்பு அமைச்சராக இருந்த ராஜா, தனக்கு வேண்டப்பட்டவர்களுக்காக விதிமுறைகளை மாற்றி வளைத்துள்ளார். பிரதமரின் ஆலோசனையையும் பொருட்படுத்தவில்லை, சட்ட அமைச்சகத்தின் ஆலோசனைகளை கேட்கவில்லை என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

அறிக்கையின் முக்கிய அம்சங்கள் வருமாறு:* "3ஜி' ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீட்டிற்காக நடந்த ஏலம் மற்றும் அதில் பங்கேற்ற ஆபரேட்டர்கள் குறிப்பிட்ட விலையை வைத்துதான்,
"2ஜி' ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீட்டில் அதிக வருவாய் கிடைத்திருக்குமே என்ற யூகத்தின் அடிப்படையில் பார்த்த போது, இதில் ஏற்பட்டுள்ள குளறுபடிகள் தெரியவந்தன.
* இந்த துறையின் அமைச்சராக இருந்த ராஜா, விதிகளை மாற்றி, அதாவது வளைந்து கொடுத்து, 2001ம் ஆண்டு நிர்ணயிக்கப்பட்ட பழைய நுழைவு வரி பற்றி பரிசீலிக்காமல், 2008ம் ஆண்டில் வந்த புதிய ஆபரேட்டர்களுக்கு ஸ்பெக்டரம் ஒதுக்கீடு செய்துள்ளார். இதில், பிரதமர் கூறிய ஆலோசனையையும் புறக்கணித்துள்ளார்.
*"2ஜி' ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்ட முறை வெளிப்படையாக இல்லை. மொத்தம் 122 லைசென்ஸ்கள் வழங்கப்பட்டுள்ளன. இதில் 85 நிறுவனங்கள் நிர்ணயிக்கப்பட்டு இருந்த தகுதி மதிப்பீட்டை பூர்த்தி செய்யவில்லை. இந்த 85 லைசென்சுகளை 13 கம்பெனிகள் பெற்றுள்ளன. இந்த கம்பெனிகள், நிர்ணயிக்கப்பட்ட மூலதனத்தைக் கொண்டு இருக்கவில்லை.
* வெளிப்படையான அணுகுமுறை இருக்க வேண்டும் என்ற பிரதமரின் ஆலோசனையும், இந்த துறையோடு சம்பந்தப்பட்ட அமைச்சர்கள் குழுவை கலந்து ஆலோசித்து செயல்படுங்கள் என்று கூறிய நிதி அமைச்சகத்தின் ஆலோசனையும் ராஜா பொருட்படுத்தவில்லை.
* தகவல் தொடர்புத்துறை ஆணையத்தின்(டிராய்)வழிகாட்டு நெறிமுறையின் படியும் நடக்கவில்லை. இந்த விஷயத்தில்,"டிராய்' கையை கட்டிக் கொண்டு அனைத்து நடவடிக்கைகளையும் வேடிக்கை பார்த்துள்ளது.
* அனில் அம்பானி தலைமையிலான ரிலையன்ஸ் கம்யூனிகேஷன் நிறுவனத்திற்கு முறைகேடாக சலுகை அளிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்நிறுவனத்திற்கு இரட்டை தொழில்நுட்ப உரிமம் வழங்கப்பட்டுள்ளது.
* இரட்டை தொழில்நுட்ப பயன்பாடு விஷயத்தில், 2003ம் ஆண்டு கேபினட் எடுத்த முடிவு மீறப்பட்டுள்ளது. அவ்வாறு கேபினட் முடிவை மீறும் போது, கேபினட் அனுமதி பெற வேண்டும். அந்த நடைமுறையும் இங்கே பின்பற்றப்படவில்லை.
* எவ்வித அனுபவமும் இல்லாத, "ஸ்வான்' நிறுவனத்திற்கு ஸ்பெக்ட்ரம் அலைவரிசை ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்டுள்ளது. முன்னுரிமை பட்டியலில் உள்ள நிறுவனத்திற்கு ஒதுக்கீடு வழங்கப்படவில்லை.
* ஸ்பெக்ட்ரம் அலைவரிசை என்பது நமது தேசத்தின் அரிதான சொத்து. இது ஏலம் விடப்படவேண்டும்.
* இதில் பங்கேற்ற புதிய ஆபரேட்டர்களுக்கு எவ்வித விதிமுறையும் பின்பற்றப்படாமல், விலையை நிர்ணயம் செய்ததில் அக்கறையின்றி செயல்பட்டுள்ளனர்.
* வேண்டப்பட்டவர்களுக்கு சலுகை அளிக்கவேண்டும் என்பதற்காக கடைசி தேதியை முன்கூட்டியே வருவது போல் மாற்றியமைத்துள்ளனர்.
*கடந்த 2001ம் ஆண்டு விலைப்படி, 51 மண்டலங்களுக்கு, லைசென்ஸ் பெற்ற 13 ஆபரேட்டர்கள் கொடுத்த விலை ரூ.2,561 கோடி. இதே ஆபரேட்டர்கள் "3ஜி' ஏலத்திற்கு ரூ.12 ஆயிரம் கோடி முதல் 37 ஆயிரம் கோடி வரை கொடுத்துள்ளனர்.
* தற்போது நடைமுறையில் உள்ள ஆபரேட்டர்களுக்கு ஒதுக்கீடு செய்யும் போது நிர்ணயிக்கப்பட்ட அளவை தாண்டி (6.2 மெகா ஹெர்ட்ஸ்) தகவல் தொடர்பு துறை அனுமதி வழங்கியுள்ளது.
* இரட்டை தொழில்நுட்ப லைசென்ஸ் 35 வழங்கப்பட்டுள்ளன. இதற்கான மதிப்பீட்டு தொகை 1.52 லட்சம் கோடி ரூபாய். ஆனால், உரிமமாக பெறப்பட்ட தொகை. 12 ஆயிரத்து 386 கோடி ரூபாய்.
* ஒதுக்கீடு உரிமம் பெற்ற நிறுவனங்களில் ஒன்றான, ஸ்வான்' நிறுவனம் தனது 45 சதவீத பங்குகளை "எட்டிசேலட்' என்ற ஐக்கிய அரபு நாடுகளை சேர்ந்த நிறுவனத்துக்கு 4,200 கோடி ரூபாய்க்கு விற்றது. யூனிடெக் நிறுவனம் தனது 60 சதவீத பங்குகளை டெலினார் என்ற நார்வே நாட்டு நிறுவனத்துக்கு 6,200 கோடி ரூபாய்க்கு விற்றது. தொலைத்தொடர்புத் துறை லைசென்சை பெற 1,661 கோடி ரூபாய் மட்டுமே "யூனிடெக்' கட்டியிருந்தது. லைசென்ஸ் மற்றொரு நிறுவனமான டாடா டெலிசர்வீசஸ் தனது 26 சதவீத பங்குகளை, டோகோமோ என்ற ஜப்பான் நிறுவனத்துக்கு 13 ஆயிரத்து 230 கோடி ரூபாய்க்கு விற்றது. இந்த பங்குகளை யூனிடெக், ஸ்வான் உள்ளிட்ட சம்பந்தப்பட்ட நிறுவனங்கள் 70,022.42 கோடி ரூபாய்க்கு விற்று பயனடைந்தன. ஆனால், தொலைத்தொடர்பு அமைச்சகத்துக்கு 10,772.68 கோடி ரூபாய் மட்டுமே செலுத்தப்பட்டது. இதனால் ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்ட ஒன்பது "2ஜி' உரிமத்தில் மட்டும் 60 ஆயிரம் கோடி ரூபாய் நஷ்டம் ஏற்பட்டுள்ளது.இவ்வாறு அறிக்கையில் கூறப்பட்டுள்ளது.

"2ஜி' ஸ்பெக்ட்ரம்: ஒரு பார்வை*"2ஜி' லைசென்சுக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்ட விலை, அக்கறையின்றி அள்ளிவீசப்பட்டுள்ளது.
*விதிமுறைகள் வளைக்கப்பட்டுள்ளன; எவ்வித நடைமுறையோ, ஒழுங்குமுறையே பின்பற்றப்படவில்லை
* வேண்டியவர்களுக்கு சலுகை வழங்குவதற்காக, கடைசி தேதி முன்தேதியிடப்பட்டுள்ளது.
*மொத்தத்தில், அரசுக்கு 1.76 லட்சம் கோடி ரூபாய் இழப்பு ஏற்பட அமைச்சர் ராஜாவின் வெளிப்படையில்லாத அணுகுமுறை காரணமாயிருக்கிறது. மேலும், அவர் அள்ளி வழங்கிய சலுகையில், டேடா காம் ( தற்போது வீடியோகான்). எஸ்-டெல், ஸ்வான் அண்ட் லூப் டெலிகாம் ஆகிய தொழிலமைப்புகளுக்கு 2008ல் லைசென்ஸ் தரப்பட்டிருக்கிறது,
* பிரதமர் ஆலோசனையை அவர் மீறி இதை வழங்கியிருக்கிறார். சட்டங்களை மீறி, நடைமுறைகளை மீறி "2ஜி' லைசென்சுகள் வழங்கப்பட்டிருக்கின்றன.

*ஸ்வான் டெலிகாம் லைசென்ஸ்: ரூ.1,537 கோடிஇந்நிறுவனம் தனது 45 சதவீத பங்கை விற்றதன் மூலம் ரூ.4,200 கோடி பெற்றுள்ளது.
*மொபைல் சந்தாதாரர் நிலவரம்
2001 : 40 லட்சம்
2008 : 35 கோடி
* வருவாய் இழப்பு: ரூ.1.76 லட்சம் கோடி.
* சில நிறுவனங்களுக்கு லைசென்ஸ் வழங்கப்பட்டது 2008ம் ஆண்டில், விலை நிர்ணயமோ 2001ம் ஆண்டின்படி செய்யப்பட்டது.
* யூனிடெக் ஒயர்லெஸ் லைசென்ஸ்:ரூ.1,661 கோடி.இந்நிறுவனம் 60 சதவீத பங்கை விற்றதன் மூலம் திரட்டிய தொகை: ரூ.6,200 கோடி.
*அரசுக்கு கிடைத்த வருவாய்: "2ஜி': ரூ.10,772 கோடி.
"3ஜி':ரூ. ஒரு லட்சம் கோடி.


Thanks
Dinamalar.

ஓட்டுக்கு 42 ஆயிரம் ரூபாய்; தமிழகத்தில் 3 ஆண்டுகள் பட்ஜெட் போடலாம்

ஸ்பெக்ட்ரம் 2 ஜி ஒதுக்கீட்டால் அரசுக்கு ஒரு லட்சத்து 76 ஆயிரம் கோடி ரூபாய் இழப்பு என, மத்திய அரசின் தணிக்கை துறை அறிக்கையில் கூறப்பட்டுள்ளது. அந்த தொகை இருந்தால், தமிழக அரசு மூன்று ஆண்டுகளுக்கு பட்ஜெட் போட்டிருக்க முடியும்; எத்தனையோ திட்டங்களை செயல்படுத்தியிருக்க முடியும். இவ்வளவு பெரிய தொகை இருந்தால், ஒரு மாநிலத்தையே தலைகீழாக மாற்றிவிட முடியும். இந்த ஒதுக்கீட்டால் அரசுக்கு ஆண்டுதோறும் வருமானம் கிடைக்கும் என்றும், முறைகேடு ஏதும் நடக்கவில்லை என்றும், ஐந்து தனியார் மட்டுமே இத்துறையில் இருந்ததை மாற்றி மேலும் சில தனியாரை கொண்டு வந்ததாகவும், அமைச்சர் ராஜா தரப்பில் தொடர்ந்து விளக்கம் அளிக்கப்பட்டு வருகிறது. எனினும், இவ்வளவு பெரிய தொகை இருந்திருந்தால், தமிழக அரசு மூன்று ஆண்டுகளுக்கு பட்ஜெட் போட்டு விட முடியும் என்று கணக்கிடப்பட்டுள்ளது.

இந்த ஆண்டுக்கான தமிழக அரசின் பட்ஜெட்டில், வரவுகள் 63 ஆயிரத்து 91 கோடியே 74 லட்சம் ரூபாய் எனவும், செலவுகள் 66 ஆயிரத்து 488 கோடியே 19 லட்சம் ரூபாய் எனவும் மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இதன் மூலம், 3,396 கோடியே 45 லட்சம் ரூபாய் வருவாய் பற்றாக்குறை ஆகிறது. இதுதவிர, கடன்கள், முன்பணம், மூலதனச் செலவுகளை கணக்கிட்டால், 16 ஆயிரத்து 222 கோடியே 13 லட்சம் ரூபாய் நிதிப் பற்றாக்குறை காட்டப்பட்டுள்ளது. எனவே, 1.76 லட்சம் கோடி ரூபாய் இருந்தால், 10 ஆண்டுகளுக்கு பற்றாக்குறை இல்லாத பட்ஜெட் போட முடியும். தமிழக அரசு எந்த வருவாயும் பெறாமல், மூன்று ஆண்டுகளுக்கு பட்ஜெட் போட்டு விட முடியும். உணவு மானியத்துக்காக மட்டும் தமிழக அரசு 4,000 கோடி ரூபாய் ஒதுக்குகிறது. 1.76 லட்சம் கோடி இருந்தால், பெட்ரோல் முதல் அனைத்து பொருட்களையுமே மிக மிக மலிவான விலையில் வழங்க முடியும். அதுமட்டுமன்றி, நதிநீர் இணைப்பு, புல்லட் ரயில், இருவழி ரயில் பாதை, தனி சரக்கு காரிடர், சாலை வசதிகள் என அனைத்து மிகப் பெரிய திட்டங்களையும் இத்தொகையில் செயல்படுத்தி, தமிழகத்தையே சிங்கப்பூராக மாற்றிவிட முடியும்.

தமிழகத்தில் நான்கு கோடியே 30 லட்சம் வாக்காளர்கள் உள்ளனர். அவர்களுக்கு ஸ்பெக்ட்ரம் தொகையை பிரித்துக் கொடுத்தால், ஒரு ஓட்டுக்கு 42 ஆயிரம் ரூபாய் தர முடியும் என கணக்கிடப்பட்டுள்ளது. ஐந்து ஓட்டுகள் உள்ள குடும்பத்துக்கு இரண்டு லட்சம் ரூபாய் தர முடியும். பொருளாதார வல்லுனர்கள் இந்த தகவல்களை தெரிவித்துள்ளனர். இதுவே மக்களின் எதிர்பார்ப்பாக அமையும் என்பதில் வியப்பில்லை.


Thanks  Dinamalar

அ.தி.மு.க., கூட்டத்தால் குலுங்கியது மதுரை : மிரட்டல்களை மீறி பல லட்சம் பேர் திரண்டனர்

குலுங்கியது மதுரை ஜெ., ஆவேச பேச்சு - பகுதி 1



குலுங்கியது மதுரை ஜெ., ஆவேச பேச்சு - பகுதி 2



குலுங்கியது மதுரை ஜெ., ஆவேச பேச்சு - பகுதி 3



குலுங்கியது மதுரை ஜெ., ஆவேச பேச்சு - பகுதி 4

உயரும் ரூபாய் மதிப்பும், அதன் பாதிப்பும்!

அமெரிக்க டாலருக்கு நிகரான இந்திய ரூபாயின் மதிப்பு, கடந்த ஓராண்டுக்கு மேலாக அதிகரித்தவண்ணம் உள்ளது. அக்டோபர் முதல்வாரத்தில் டாலருக்கு ரூ. 44/60 என்ற நிலை உள்ளது. அந்த அளவு டாலரின் மதிப்புச் சரிந்துள்ளது.

இது இந்திய ஏற்றுமதியாளர்களைக் கடுமையாகப் பாதிக்கிறது. அவர்களுக்கு நியாயமாகக் கிடைக்க வேண்டிய லாபம் குறைகிறது. எப்படி என்றால், நாம் ஏற்றுமதி செய்யும் பொருள்களுக்கு விலை வெளிநாடுகளிலிருந்து நமக்கு டாலரில் வருகிறது. டாலர் மதிப்புக் குறைந்துள்ளதால், நமக்குக் குறைந்த அளவில்தானே ரூபாய் கிடைக்கும்? மாறாக, டாலர் மதிப்பு அதிகரித்தால், நமக்கு ரூபாய் சரியான அளவில் கிடைக்கும்.

மற்றொரு வகையிலும் ஏற்றுமதியாளர்களை இது பாதிக்கிறது. சீனா போன்ற சில நாடுகள், தங்கள் நாணய மதிப்பு உயராமல் பார்த்துக் கொள்கின்றன. அந்த நாடுகள் இதை ஒரு வியாபார உத்தியாகவே கடைப்பிடிக்கின்றன. இந்தியாவைவிட குறைந்தவிலையில் ஏற்றுமதி செய்வதாகக்கூறி, இந்தியாவுக்குக் கிடைக்கக்கூடிய ஆர்டர்களை அந்த நாடுகள் தட்டிச் செல்கின்றன.

பொதுவாக, இதுபோன்ற தருணங்களில் பாரத ரிசர்வ் வங்கி தலையிட்டு, டாலருக்கு நிகரான ரூபாய் மதிப்பு, ஒரு குறிப்பிட்ட அளவுக்குமேல் அதிகரிக்காமல் பார்த்துக் கொள்வது வழக்கம். அதாவது பணச் சந்தையிலிருந்து ரிசர்வ் வங்கி கணிசமான அளவு டாலரைக் கொள்முதல் செய்து, வீழ்ச்சி அடைந்த டாலரின் மதிப்பைத் தாங்கிப் பிடிக்கும். இது காலங்காலமாக ரிசர்வ் வங்கி வழக்கமாகச் செய்து வந்த ஏற்பாடுதான். ஆனால், கடந்த ஓராண்டாக பாரத ரிசர்வ் வங்கி அப்படிச் செய்யவில்லை.
இது கடந்த காலங்களில் ரிசர்வ் வங்கி மேற்கொண்ட நடவடிக்கைக்கு மாறுபட்ட நிலைப்பாடு மட்டுமல்ல; சீனா உள்ளிட்ட பல நாடுகளின் ரிசர்வ் வங்கிகளின் அணுகுமுறையிலிருந்தும் மாறுபடுகிறது. இந்த மாற்றத்துக்கான காரணத்தையும் பாரத ரிசர்வ் வங்கி இதுவரை வெளியிடவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இன்னும் சொல்லப்போனால், அன்னியச் செலாவணி தொடர்பான ரிசர்வ் வங்கியின் கொள்கையைத் தெள்ளத் தெளிவாக வெளியிடுவதுதான் நல்லது.

ஏனெனில், இது ஏற்றுமதியாளர்களை மட்டும் பாதிக்கும் விஷயமல்ல. பாரத ரிசர்வ் வங்கியே இப்போது ஒரு சவாலை எதிர்கொண்டுள்ளது. அது, இந்தியப் பங்குச் சந்தைக்குப் பெரிய அளவில் இப்போது வந்து குவியும் அன்னிய முதலீடுகளை எப்படிக் கையாள்வது என்பதாகும்.

கடந்த பட்ஜெட்டுக்குப் பிறகு - அதாவது கடந்த ஏழு மாதங்களில் ரூ. 1,19,600 கோடி இந்திய மூலதனச் சந்தைக்கு வந்துள்ளது. இதில் பெரும்பகுதி பங்குச்சந்தைக்கு வந்துள்ளது என்று சொல்லத் தேவையில்லை.

பிரேசில் போன்ற சில நாடுகள் அன்னிய முதலீடுகள் தேவைக்கு அதிகமாக வராமல் தடுப்பு நடவடிக்கை எடுத்து வருகின்றன. இந்தியா அவ்விதம் செய்வதற்கில்லை. காரணம், ஒருபக்கம் பெட்ரோலியப் பொருள்களின் விலை உயர்ந்து வருகிறது. இன்னொருபக்கம் உள்நாட்டுத் தொழில்துறை உற்பத்தி முன்எப்போதையும்விட அதிகரித்துள்ளது. இந்த இரண்டு இனங்களிலும் நமது இறக்குமதி மேலும் அதிகரிக்கும். அதற்கான செலவும் கணிசமாக அதிகரிக்கும்.

இந்நிலையில், அன்னியச் செலாவணி வரத்து ஒருவகையில் வரவேற்கப்பட வேண்டியதே. அதேநேரம், டாலர் மதிப்பு சரிவதற்கும், ரூபாய் மதிப்பு உயர்வதற்கும் அன்னியச் செலாவணி வரத்துத்தான் காரணம்.
ஆக, அவ்வப்போது பங்குச்சந்தைக்கு வந்துவிட்டு, பிறகு வெளியேறும் அன்னிய நிறுவன முதலீடுகளை (எஃப்.ஐ.ஐ.) ஊக்குவிப்பதைவிட, இந்திய தொழில்துறை மேம்பாட்டுக்கும், அடிப்படைக் கட்டமைப்பு வசதிகள் மேம்பாட்டுக்கும் உதவக்கூடிய, நிலையான, அன்னிய நேரடி முதலீடுகளை (எஃப்.டி.ஐ.) ஊக்குவிப்பதற்கான உத்திகளை உருவாக்குவதுதான் மத்திய அரசின் முன் இப்போதுள்ள தலையாய பணியாகும்.

இங்கு ஒரு செய்தியைக் குறிப்பிடுவது பொருத்தமாகும். 2011-2012-ம் ஆண்டில், இந்தியாவுக்கு வரக்கூடிய அன்னிய நேரடி முதலீடுகள் கணிசமாக அதிகரிக்கும் என்றும், அத்தகைய முதலீடுகளைப் பெறுவதில் உலகில் மூன்றாவது நாடாக இந்தியா இருக்கும் என்றும், ஐக்கிய நாடுகள் வர்த்தக மேம்பாட்டு அமைப்பு (யு.என்.சி.டி.ஏ.) தனது சமீபத்திய ஆய்வு அறிக்கையில் அறிவித்துள்ளது. இது ஆறுதல் அளிக்கக்கூடிய செய்தி.

கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு மேலாக, அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய நாடுகளில் பொருளாதார மந்தநிலை நிலவியது. இப்போது அந்த நாடுகளில் பொருளாதாரம் ஓரளவு மீட்சி அடைந்துள்ளது. எனினும் சர்வதேச நிதி நிறுவனம் (ஐ.எம்.எஃப்.) அண்மையில் வெளியிட்டுள்ள உலகப் பொருளாதார நிலவரம் - அக்டோபர் 2010 மற்றும் உலக நிதி ஸ்திரத்தன்மை அறிக்கை என்னும் இரு ஆவணங்களிலும் குறிப்பிடப்பட்டிருப்பது என்னவெனில் அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய நாடுகளில் பொருளாதாரம் படிப்படியாக முன்னேற்றம் ஏற்பட்டு வருகிறது என்றாலும் நிலையற்ற நிதிநிலைமை நீடிக்கவே செய்கிறது என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

எனினும், இந்தியாவுக்கு ஏற்றுமதி ஆர்டர்கள் வரத் தொடங்கிவிட்டன. ஆனால், டாலர் மதிப்புச் சரிவால் ஏற்றுமதி செய்பவர்களுக்கு லாபம் குறைந்துவிட்டது.

பொருளாதார மந்தநிலையைச் சமாளிக்கும் வகையில், மத்திய அரசு முன்னதாக பல புத்துயிர்த் திட்டங்களைச் செயல்படுத்தியது. அவற்றில் சில காலாவதியாகும் நிலையை எட்டியது. நல்லவேளையாக அவை மேலும் சில காலத்துக்கு நீட்டிக்கப்பட்டிருப்பது வரவேற்கத்தக்கதாகும். உதாரணமாக, ஏற்றுமதிக்குப் பயன்படுத்தப்படும், இறக்குமதிப் பொருள்களுக்காகச் செலுத்திய சுங்கத் தீர்வை தொகையைத் திருப்பி வழங்கும் திட்டம் (டூட்டி என்டெயில்மெண்ட் பாஸ் புக் திட்டம்) அடுத்த ஆண்டு ஜூன் மாதம் வரை நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது. இதுபோல் சில குறிப்பிட்ட பொருள்களின் ஏற்றுமதிக்கு 2 சதவீத போனஸ் வழங்கும் திட்டமும் நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது.

எனினும், சில குறிப்பிட்ட துறைகளில் ஏற்றுமதி வளர்ச்சிக்காக மேற்கொள்ளப்படுகிற செயல்திட்டங்களும் தொடர வேண்டியது மிகவும் அவசியம் ஆகும். உதாரணமாக, ஜவுளித்துறையில் செயல்படுத்தப்படும், தொழில்நுட்ப மேம்பாட்டு நிதித்திட்டத்தைக் குறிப்பிடலாம். இது நல்ல பலனை அளிப்பதால் மத்திய அரசு இத்திட்டத்தை நிச்சயமாகத் தொடர்ந்து செயல்படுத்தும் என்று எதிர்பார்க்கலாம்.

சிறு மற்றும் குறுந்தொழில்கள் ஏற்றுமதி வளர்ச்சிக்கு உறுதுணையாக உள்ளன. இவற்றின் பங்களிப்பு 40 சதவீதம் என்பதை நினைவூட்டத் தேவையில்லை. எனினும் இந்நிறுவனங்கள் எதிர்கொள்ளும் இடர்பாடுகள் கொஞ்சநஞ்சமல்ல. அவற்றை நீக்குவதற்கு மத்திய, மாநில அரசுகள் முனைப்புக் காட்ட வேண்டும்.

ஏற்கெனவே, துறைவாரியாக முப்பதுக்கும் அதிகமான ஏற்றுமதி வளர்ச்சிக் கவுன்சில்கள் நாடு முழுவதிலும் செயல்படுகின்றன. இவை அனைத்தும் சம்பந்தப்பட்ட மத்திய அரசுத் துறைகள் மற்றும் சிறிய, பெரிய ஏற்றுமதியாளர்கள் ஆகிய இரு தரப்பினருக்கும் இடையே பாலமாகச் செயல்பட வேண்டும். அதன் மூலம் அரசின் நோக்கம் மற்றும் இலக்கு, ஏற்றுமதியாளர்களின் விடாமுயற்சி, கடும் உழைப்பு ஆகியவை வெற்றி பெறும் வகையில், திறம்பட, அர்ப்பணிப்பு உணர்வுடன் செயல்பட்டு சாதனை புரிய வேண்டும் என்பதே சம்பந்தப்பட்ட அனைவரது விருப்பமும் ஆகும்.

புதிய ஏற்றுமதியாளர்கள், இந்தக் கவுன்சில்களில் உறுப்பினர்கள் ஆகி தேவையான தகவல்கள் மற்றும் ஆலோசனைகளைக் கேட்டுப் பெற்றுக் கொள்ளலாம். உலகம் முழுவதும் உள்ள லட்சக்கணக்கான இறக்குமதியாளர்களின் முகவரிகள் அடங்கிய, புதுப்பிக்கப்பட்ட டைரக்டரிகளை இந்த வாரியங்களிலிருந்து பெற்றுப் பயன் அடையலாம். அதேபோல் புதிய ஏற்றுமதியாளர்கள் தங்களைப் பற்றிய விவரங்களை இதுபோன்ற டைரக்டரிகளில் பதிவு செய்துகொள்ள வேண்டும். இதன்மூலம், உலகம் முழுவதிலும் இயங்குகிற வர்த்தக சபைகள், அரசுத் தூதரகங்கள், ஏற்றுமதி-இறக்குமதி வளர்ச்சிக் கழகங்கள், நூலகங்கள் ஆகிய அமைப்புகளின் வாயிலாக அந்தந்த நாடுகளில் உள்ள இறக்குமதியாளர்களின் கவனத்தை ஈர்க்க முடியும். இதன்மூலம் வெளிநாட்டு ஆர்டர்கள் புதிய ஏற்றுமதியாளர்களைத் தேடி வரும்.

உலகில் யார் யார் எந்தப் பொருள்களை இறக்குமதி செய்கின்றனர் என்ற தகவலை புதிய இளம் ஏற்றுமதியாளர்கள், ""தேடுதல்'' இணையதளங்களின் மூலமும் எளிதாகப் பெற்றுக்கொள்ள முடியும்.
இது ஒருபுறம் இருக்க, இந்தியாவிலிருந்து ஜவுளி, தோல் பொருள்கள், ஆபரணக் கற்கள், கைவினைப் பொருள்கள், கலைப்பொருள்கள் உள்ளிட்ட ஆயிரக்கணக்கான பொருள்களை ஏற்றுமதி செய்பவர்களையும், இந்தியாவின் பெருமைக்கு வழிவகுத்த, தகவல் தொழில்நுட்ப மென்பொருள் ஏற்றுமதி செய்யும் நிறுவனங்களையும், ரூபாய் மதிப்பு உயர்வால் ஏற்படக்கூடிய இழப்பிலிருந்து காப்பது அரசின் கடமையாகும். இந்தத் தொழில்களில் பணிபுரியும் லட்சோப லட்சம் ஊழியர்களின் எதிர்காலமும் இதில் அடங்கியுள்ளது.

நீண்ட இடைவெளிக்குப் பிறகு, ஏற்றுமதி அதிகரிக்கும் இத்தருணத்தில் ரூபாயின் மதிப்பு உயர்வால் , ஏற்றுமதியாளர்கள் ஏமாற்றமும் சோர்வும் அடைவதில் வியப்பில்லை.
பாரத ரிசர்வ் வங்கி, ஒட்டுமொத்த இந்தியப் பொருளாதார முன்னேற்றத்துக்கு முன்னுரிமை கொடுக்கும் அதேநேரம், ரூபாய் மதிப்பு தொடர்பாகவும் உரிய நடவடிக்கையை மேலும் காலதாமதமின்றி மேற்கொள்ள வேண்டும்

உலகமயம் என்கிற பெயரில் விபரீதம் அரங்கேறுகிறது !!!

உலகமயம் சரியா, தவறா என்கிற கேள்வி ஒருபுறம் இருக்கட்டும். உலகமயம் என்கிற பெயரில் நாம் இந்தியாவுக்குள் எல்லாவற்றையும் அனுமதிப்பதுபோல, ஏனைய நாடுகளும் இந்தியாவுக்கும், இந்தியர்களுக்கும் தங்கள் கதவுகளைத் திறந்து வைத்திருக்கிறதா என்றால் இல்லை. சாதாரண நுழைவு அனுமதி (விசா) விஷயத்தில் தொடங்கி, நமது தயாரிப்புகளை ஏனைய நாடுகளில் விற்பது வரை, சமநீதி பின்பற்றப்படுகிறதா என்றால் இல்லை.

அதுகூடப் பரவாயில்லை. உலகமயம், தாராளமயம் என்கிற பெயரில் நாம் நமக்குத் தேவையே இல்லாத, இந்தியாவின் நீடித்த பொருளாதார வளர்ச்சிக்கும், கலாசார நல்வாழ்வுக்கும் குந்தகம் விளைவிக்கும் பல விஷயங்களையும், பொருள்களையும் இறக்குமதி செய்கிறோம் என்பதுதான் வேதனையளிக்கிறது. உலகமயத்தின் காரணமாக நம்மால் மற்றவர்களும், மற்றவர்களால் நாமும் இதன்மூலம் மனித இனமும் வளம் பெறும் என்றால் அதற்காக நாம் சிலவற்றை இழந்தால் பரவாயில்லை. இது என்னவோ, "நான் உமி கொண்டு வருகிறேன், நீ அரிசி கொண்டுவா, இரண்டுபேரும் ஊதி ஊதிச் சாப்பிடுவோம்' என்பதுபோன்ற கதையாக இருக்கிறது.

தாராளமயத்தின் பயனாக நுகர்வுக் கலாசாரம் பல மாயத்தோற்றங்களை நம் முன் விரிக்கிறது. நியூயார்க்கிலும், லண்டனிலும், டோக்கியோவிலும், சிங்கப்பூரிலும் இருப்பதுபோலப் பொருள்களும், கடைத்தெருவும், மினுமினுப்பும் பளபளப்பும் நமது கண்களைக் கூச வைக்கின்றன. இதற்குப் பின்னே அரங்கேறும் பல ஆபத்துகள் நம் பார்வையில் படுவதில்லை. அப்படிப்பட்ட ஆபத்துகளில் ஒன்று இந்தியாவைப் பயன்படுத்தக் காத்திருக்கிறது.

குழந்தைகளுக்கான புதிய மருந்துகளைக் கண்டுபிடிக்க இந்தியா உள்ளிட்ட மூன்றாம் உலக நாடுகளைச் சேர்ந்த குழந்தைகள் மீது மருந்துப் பரிசோதனைகள் நடத்த அனுமதி அளித்திருக்கிறது அமெரிக்க அரசு. அமெரிக்க உணவு மற்றும் மருந்து நிர்வாக நவீனமயமாக்கல் சட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக இயற்றப்பட்ட குழந்தைகள் மருத்துவச் சட்டத்தின் கீழ் இந்த அனுமதி அண்மையில் வழங்கப்பட்டது.

இந்தச் சட்டம் மருந்து நிறுவனங்களுக்கு பல பிரத்யேகமான சலுகைகளை வழங்குகிறது. அரசின் நிதியுதவி, மானியங்கள், சில வரிவிலக்குகள் தவிர மருந்துகள் மீதான காப்புரிமைக்கான காலக்கெடு நீட்டிப்பையும் வழங்குகிறது. இந்நிலையில், அமெரிக்க அரசு அளித்துள்ள இந்த அனுமதி, மருந்து ஆராய்ச்சித் துறையில் மிக முக்கியமான ஒரு நகர்வாகக் கருதப்படுகிறது.

ஒவ்வொரு பன்னாட்டு மருந்து நிறுவனமும் ஆண்டுக்கு சுமார் | 50 ஆயிரம் கோடி வரை மருந்துப் பரிசோதனைக்காகச் செலவிடுகின்றன. ஒரு புதிய மருந்து சந்தையை வந்தடைய சராசரியாக | 3,600 கோடி செலவாகிறது. இந்த ஆராய்ச்சியில் மிக முக்கியமான கட்டம் மனிதர்கள் மீதான மருந்துப் பரிசோதனையேயாகும். ஆராய்ச்சியில் பெரும் செலவு வகிப்பதும் இதுவே.

மூன்றாம் உலக நாடுகளில் அயல் பணி ஒப்படைப்பு முறையில் இந்தச் சோதனைகளை நடத்தும்போது, இந்தச் செலவில் 60 சதம் வரை குறையும் என்று மதிப்பிடப்படுகிறது. மேலும், ஏழை நாடுகளில் மக்களிடையே நிலவும் அறியாமை, எளிதில் வளைக்கக்கூடிய சட்ட விதிகள், அரசின் கண்காணிப்பின்மை ஆகியவற்றின் காரணமாக நேரடியான சட்டச் சிக்கல்களையும் மருந்து நிறுவனங்கள் தவிர்க்க முடியும்.

தவிர, கண்டுபிடிக்கப்படும் மருந்துகளை இந்தப் பரிசோதனைகளை நடத்தும் நாடுகளில் விற்க வேண்டிய கட்டாயமும் மருந்து நிறுவனங்களுக்கு இல்லை. இந்தப் பின்னணியிலேயே மருந்து நிறுவனங்கள் நீண்ட காலமாகக் கோரிவந்த அனுமதியை அமெரிக்க அரசு அளித்தது.

அமெரிக்க அரசு அளித்துள்ள இந்த அனுமதியின் நேரடியான விளைவு என்ன? இந்தியா உள்ளிட்ட மூன்றாம் உலக நாடுகளில் மனிதர்கள் மீதான - குறிப்பாக - குழந்தைகள் மீதான மருந்துப் பரிசோதனைகளில் முழு அளவில் களம் இறங்கிவிட்டன பன்னாட்டு மருந்து நிறுவனங்கள்.
சரி, நாம் என்ன செய்யப்போகிறோம்?

ஏற்கெனவே தாராளமயமாக்கலுக்குப் பின்னர், ஒப்பந்த மருந்துப் பரிசோதனை முறை இந்தியாவில் மிகப் பெரிய தொழிலாக உருவெடுத்துள்ளது. மாநில அரசுகள் போட்டி போட்டுக்கொண்டு தொடங்கும் உயிரித் தொழில்நுட்பவியல் பூங்காக்கள் உதவியுடன் 2001-ல் ரூ. 129 கோடி புரளும் தொழிலாக இருந்த இந்தத் தொழில், இப்போது ரூ. 7,200 கோடி புரளும் தொழிலாக உருவெடுத்துள்ளது. குறைந்தபட்சம் இந்தியாவில் இப்போது 400 பரிசோதனைகள் ஆய்வில் இருப்பதாகத் தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன.

இந்தப் பரிசோதனைகள் நம் நாட்டில் பெரும்பாலும் நோயாளிகளின் ஏழ்மையையும் அறியாமையையும் பயன்படுத்திக்கொண்டு அவர்களை ஏமாற்றியே மேற்கொள்ளப்படுகின்றன.

நாட்டின் மிக உயர்ந்த மருத்துவ நிறுவனமாகக் கருதப்படும் அகில இந்திய மருத்துவ விஞ்ஞானக் கழகத்தில் இப்படி நடத்தப்பட்ட மருந்துப் பரிசோதனைகளில் குறைந்தபட்சம் 49 குழந்தைகள் உயிரிழந்தது 2008}ம் ஆண்டு தெரியவந்தது. எத்தகைய அற உணர்வு நம்முடைய ஆராய்ச்சியாளர்களையும் ஆட்சியாளர்களையும் வழிநடத்துகிறது என்பதை விளக்க வேண்டியதில்லை.
இந்த மருந்துகள் குழந்தைகளுக்குத் தரப்படுவது குறித்து, பெற்றோருக்குத் தெரிவிக்கப்பட வேண்டும் என்பதும், இக்குழந்தைகள் இந்த மருந்து ஆய்வு (கிளீனிக்கல் டிரையல்) முடியும் வரை மருத்துவரின் நேரடி கண்காணிப்பில் இருக்க வேண்டும் என்பதும் இத்தகைய ஆய்வுகளை அயல்பணியாக ஒப்படைக்கும்போது நிபந்தனையாக சொல்லப்படுகிறது.

ஆனால், நம் இந்திய ஆய்வுக் கூடங்களோ அமெரிக்காவின் நிதியுதவிக்குத் தரும் ஆர்வத்தை இந்த நிபந்தனையை கடைப்பிடிப்பதில் காட்டுவதில்லை.

அண்மையில், பெண்களுக்கான கருவாய் புற்றுநோய்க்கான பரிசோதனை ஆய்வுகளிலும் இதேபோல் சில பிரச்னைகள் ஏற்பட்டன. இப்போது இந்தியக் குழந்தைகளிடம் புதிய மருந்துக்கான சோதனைகள்! இந்திய அரசு இதற்கு என்ன பதில் சொல்லப் போகிறது?

அயோத்தியில் சர்ச்சைக்குரிய இடம் வழக்கில் பரபரப்பு தீர்ப்பு!

 லக்னோ : "அயோத்தியில் சர்ச்சைக்குரிய இடத்தை மூன்றாக பிரித்து, வழக்கில் சம்பந்தப்பட்ட மூவருக்கு, ஆளுக்கு ஒரு பங்கு வீதம் பிரித்துக் கொடுக்க வேண்டும்' என, அலகாபாத் ஐகோர்ட் பரபரப்பு தீர்ப்பு வழங்கியது. மூன்றில் ஒரு பங்கு இந்துக்களுக்கும், இன்னொரு பங்கு முஸ்லிம்களுக்கு, மூன்றாவது பங்கு, "நிர்மோகி அகாரா' அமைப்புக்கு வழங்க வேண்டும். பகிர்வு செய்யும் பணியை மூன்று மாதங்களில் துவக்க வேண்டும் என நீதிபதிகள் உத்தரவிட்டுள்ளனர்.
அறுபது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக இழுத்தடித்த அயோத்தி வழக்கின் தீர்ப்பை, நாடே அதிக எதிர்பார்ப்புகளுடனும், பரபரப்புடனும் எதிர்பார்த்தது. நாட்டின் ஒட்டுமொத்த பார்வையும், நேற்று லக்னோவை நோக்கியே இருந்தது. நீதிபதிகள் தரம்வீர் சர்மா, சுதிர் அகர்வால் மற்றும் சிப்காட் உல்லா கான் ஆகிய மூன்று நீதிபதிகள் அடங்கிய அலகாபாத் ஐகோர்ட்டின் லக்னோ பெஞ்ச் நேற்று தீர்ப்பு வழங்கியது. நேற்று மதியம் 3.30 மணிக்கு தீர்ப்பு வழங்கப்படுவதாக இருந்தது. வழக்கில் சம்பந்தப்பட்டவர்களின் சார்பாக ஆஜரான வக்கீல்கள் 20க்கும் மேற்பட்டோர், கோர்ட்டிலிருந்து வெளியே வந்து லக்னோ கலெக்டர் அலுவலகத்தில் அமைக்கப்பட்டிருந்த மீடியா சென்டரில் பேட்டியளித்தனர். பரபரப்பும், பதட்டமாக இருந்த சூழ்நிலையில் வக்கீல்கள் தாங்கள் எடுத்துரைத்த வாதங்களை விளக்கி, அதற்கு நீதிபதிகள் தெரிவித்த கருத்துக்களை கூறும்போதே, தீர்ப்பின் சாராம்சம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தெரியவந்தது. ஒவ்வொரு நீதிபதியும் தனித்தனி தீர்ப்பு வெளியிட்ட போதும், நீதிபதிகள் சிப்காட் உல்லா கான் மற்றும் சுதிர் அகர்வால் ஆகியோர் கூறிய தீர்ப்பில், "இன்று ராமர் சிலை வழிபடும் இடம் இந்துக்களுக்கு சொந்தம்' என்று குறிப்பிட்டனர்.

இந்த தீர்ப்பில் கூறியதாவது: அயோத்தியில் சர்ச்சைக்குரிய 2.7 ஏக்கர் இடத்தை, மூன்று பாகமாக பிரித்து, ஒரு பாகத்தை, "நிர்மோகி அகாரா' என்ற அயோத்தியில் நீண்டகாலமாக உள்ள சாமியார்கள் அடங்கிய குழுவுக்கும், இன்னொரு பங்கை சன்னி வக்பு வாரியத்திற்கும் (முஸ்லிம்), மற்றொரு பங்கை, "ராம் லாலா விராஜ்மான்' என்ற ராமர் சிலை வழிபடும் இடத்தை வைத்திருப்பவர்களுக்கும் வழங்க வேண்டும். இடத்தை பிரித்து அளிக்கும்போது, தற்போது ராமர் சிலை உள்ள இடத்தையே இந்துக்களுக்கு ஒதுக்கவேண்டும். இடத்தை பகிர்வு செய்யும் பணியை மூன்று மாதங்கள் கழித்தே துவக்க வேண்டும். அதுவரை இப்போதுள்ள நிலையே தொடர வேண்டும். பிரச்னைக்குரிய இடம், ராமர் பிறந்த ஜென்மபூமி என்று நீதிபதிகள் மூவரும் தெரிவித்துள்ளனர்.

நீதிபதிகளின் தீர்ப்பை பல்வேறு தரப்பினரும் வரவேற்றுள்ளனர். அதே சமயம் சன்னி வக்பு போர்டும், இந்த வழக்கில் தொடர்புடைய இந்துமகா சபையும், சுப்ரீம் கோர்ட்டில் அப்பீல் செய்யப் போவதாக அறிவித்தன. நாடு முழுவதும் அமைதி காக்க பிரதமர் மன்மோகன் சிங் அழைப்பு விடுத்திருக்கிறார். எல்லா அரசியல் கட்சிகளும் மக்கள் அமைதி வாழ்க்கைக்கு உதவ ஒத்துழைப்பு தர முன்வந்துள்ளன.

20 பிரச்னைகளை அலசி ஆராய்ந்த ஐகோர்ட்

1. இடிக்கப்பட்ட கட்டடம், முஸ்லிம் அமைப்பு தெரிவித்தது போல மசூதியா?
2. அப்படியெனில், அது எப்போது, யாரால் கட்டப்பட்டது? முகலாய பேரரசர் பாபர் கட்டினாரா அல்லது அவரின் கவர்னர் மிர் பாகி தாஷ்கண்டி கட்டினாரா?
3. இந்துக் கோவில் இடிக்கப்பட்டு அதன் மீதுதான் மசூதி கட்டப்பட்டதா?
4. காலம் காலமாக பாபர் மசூதியில் முஸ்லிம்கள் தொழுகை நடத்தினரா?
5. அவர்கள் பகிரங்கமாக இந்த சொத்தை கையகப்படுத்தினரா மற்றும் மசூதி கட்டப்பட்டதாக கூறப்படும் 1528ம் ஆண்டு முதல் அதைத் தொடர்ந்து வைத்திருந்தனரா?
6. கைவிடப்பட்டதாக கருதப்படும் காலமான 1949ம் ஆண்டு வரை அவர்கள் தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்தனரா?
7. இந்த வழக்கு தாமதமாக தாக்கல் செய்யப்பட்டதா?
8. தொடர்ந்து தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்ததன் மூலம், அந்த இடத்தில் வழிபாடு நடத்தும் உரிமையை இந்துக்கள் பெற்றனரா?
9. சர்ச்சைக்குரிய இடம் ராமர் பிறந்த இடமா?
10. நினைவிற்கு எட்டாத காலம் முதல், ராமரின் பிறந்த இடத்தில் இந்துக்கள் வழிபாடு நடத்தினரா?
11. 1949ம் ஆண்டு டிசம்பர் 22 - 23ம் தேதியன்று இரவுதான் ராமர் சிலையும், மற்ற வழிபாட்டுப் பொருட்களும் சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் வைக்கப்பட்டனவா அல்லது அதற்கு முன்னரே அவை இருந்தனவா?
12. சர்ச்சைக்குரிய இடத்தின் அருகில் இருந்த ராம்சபுத்ரா, பந்தர் மற்றும் சீதா ரசோய் போன்றவை பிரதான கட்டடத்துடன் சேர்ந்து இடிக்கப்பட்டனவா?
13. சர்ச்சைக்குரிய இடத்தின் கிழக்கிலும், வடக்கிலும், தெற்கிலும் உள்ள பகுதி அடக்க ஸ்தலம் மற்றும் மசூதியாக இருந்ததா?
14. சர்ச்சைக்குரிய இடத்தைச் சுற்றி கட்டடங்கள் இருந்ததா? மற்றும் இந்து வழிபாட்டுத் தலம் தவிர வேறு வழியாக அந்த இடத்திற்கு செல்ல முடியாதா?
15. இஸ்லாமிய கோட்பாடுகளின்படி, சிலை வைக்கப்பட்ட இடத்தில் ஒரு மசூதி வர முடியுமா?
16. மினரட் (மசூதியைச் சுற்றி இருக்கும் உயரமான கட்டடம்) இல்லாத ஒரு கட்டடம் மசூதியாக முடியுமா?
17. மூன்று பக்கங்களிலும் அடக்க ஸ்தலம் இருக்கும் போது, அங்கு மசூதி இருக்க முடியுமா?
18. இடித்த பின், அதை ஒரு மசூதி என அழைக்க முடியுமா?
19. பாபர் மசூதி இடிக்கப்பட்டதால், திறந்தவெளி இடத்தை தொழுகை நடத்துவதற்கான மசூதியாக முஸ்லிம்கள் பயன்படுத்த முடியுமா?
20. எந்த வகையான நிவாரணம் முஸ்லிம்களுக்கு உகந்தது?

நீதிபதிகள் அளித்த தீர்ப்பு என்ன? அயோத்தி வழக்கில் தீர்ப்பளித்த நீதிபதிகளில் ஒருவரான எஸ்.யு.கான் அளித்த தீர்ப்பின் சாராம்சம்:

* சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் பாபராலோ அல்லது அவரது உத்தரவாலோ மசூதி கட்டப்பட்டுள்ளது.
* மசூதி இருந்த இடம் உட்பட சர்ச்சைக்குரிய இடம் பாபாருக்குரியதா அல்லது மசூதியை கட்டியவருக்கு உரியதா என்பதற்கான ஆதாரங்கள் சமர்ப்பிக்கப்படவில்லை.
* மசூதி கட்டுவதற்கு நீண்ட நாட்களுக்கு முன்பாக, அந்த இடத்தில் இடிந்து போன கோவிலின் சிதிலங்கள் கிடந்துள்ளன. அதன் மீது பாபர் உத்தரவுப்படி மசூதி கட்டப்பட்டுள்ளது. சிதிலமான பொருட்களும் கட்டுமானப் பணிக்கு பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
* சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் சிறிய பகுதியில்தான் ராமர் பிறந்த இடம் என நம்பி வந்துள்ளனர். வழிபாடு நடந்தது ஒருபகுதி என்றால், அதற்கடுத்த பகுதியில் தொழுகையும் நடந்திருக்கிறது.
* ராமரும், சீதாவும், இங்கு வந்து தங்கியிருந்ததாக நம்பிக்கை கொண்டிருந்த இந்துக்கள் 1855 ஆண்டுகளுக்கு முன்பிருந்தே இங்கு வழிபட்டு வந்துள்ளனர். இதற்கு ஆதாரமாக, மசூதியின் உட்புறத்திலும், காம்பவுண்ட் சுவருக்கு உட்பட பகுதியிலும் வழிபாட்டுத்தலங்களும், சிலைகளும் இருந்ததும், அதையும் சேர்த்தே மசூதியில் தொழுகை நடத்தியவர்களும் வழிபட்டு வந்துள்ளனர். இது புதுமையாகவும், இதற்குமுன் நடந்திராதவகையிலும் உள்ளது.
* மேற்கூறிய அம்சத்தின்படி பார்த்தால், இந்துக்களும், முஸ்லிம்களும் சர்ச்சைக்குரிய இடத்தின் கூட்டு உரிமையாளர்களாக இருந்துவந்தது தெரியவந்துள்ளது.
* ஓட்டு மொத்த கூட்டு உரிமை உள்ள போதிலும், தங்கள் வசதிக்காக சர்ச்சைக்குரிய இடத்தின் வெவ்வேறு பகுதிகளை ஆக்கிரமித்து வழிபட்டுவந்துள்ளனர். முறையான பாகப்பிரிவினை இல்லை என்பது தெரியவந்துள்ளது.
* கடந்த 1949 ஆண்டு டிசம்பர் 23ம் தேதி மசூதியின் மைய பகுதியின் கீழ் தான், ராமர் பிறந்த இடமாக கருதி ராமர் சிலையை வைத்து வழிபட துவங்கியுள்ளனர். ஆனால், அதற்கு முன் பல ஆண்டுகளாக அந்த இடத்தைதான் ராமர் பிறந்த இடமாக வழிபட்டு வந்துள்ளனர்.
* மேற்கூறிய அம்சங்களை தீர அலசி ஆராய்ந்து பார்த்ததில், சர்ச்சைக்குரிய இடம் இரு தரப்பினருக்கும் பாத்தியப்பட்டதாக அறிவிக்கப்படுகிறது.
* மசூதியின் மைய பகுதியின் கீழ், ராமர் சிலை இருந்த இடத்தையே இந்துக்களுக்கு ஒதுக்க வேண்டும்.
* ராமரும், சீதாவும் தங்கியிருந்த கருதப்படும் பகுதியை, "நிர்மோகி அகாரா' அமைப்புக்கு ஒதுக்க வேண்டும்
* மூன்று தரப்பினருக்கும் இடங்களை பிரித்து அளிக்கும் போது, சிறு சிறு மாற்றங்கள் தேவைப்படும் பட்சத்தில், அதனால் யாருக்கேனும் பாதிப்பு ஏற்படும் பட்சத்தில், மத்திய அரசால் கையகப்படுத்திவைக்கப்பட்டுள்ள இடத்தில் இருந்து சில பகுதிகளை ஒதுக்க வேண்டும்.
* மூன்று மாதங்கள் வரை தற்போதுள்ள நிலையே தொடர வேண்டும். பகிர்வு தொடர்பாக சம்பந்தப்பட்ட தரப்பினர் தங்கள் கருத்துக்களை அளிக்கலாம். இவ்வாறு எஸ்.யு.கான் தனது தீர்ப்பில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

நீதிபதி அகர்வால் அளித்த தீர்ப்பில் கூறியதாவது:

* சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் உள்ள மசூதியின் மைய பகுதியின் கீழ் தான், இந்துக்களின் மத நம்பிக்கைப்படி ராமர் பிறந்த இடமாக வழிபாடு நடத்தப்பட்டு வந்துள்ளது.
* சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் எப்போதும் மசூதி இருந்ததாக கருதப்பட்டு, முஸ்லிம்கள் வழிபாடு நடத்தியுள்ளனர். இருப்பினும் மசூதி 1528ம் ஆண்டு பாபரால்தான் கட்டப்பட்டது என்பதற்கு போதுமான ஆதாரங்கள் சேர்க்கப்படவில்லை.
* மசூதியின் மையப் பகுதியின் கீழ்தான், 1949ம் ஆண்டு டிசம்பர் 22 மற்றும் 23ம் தேதிகளில் சிலைகள் வைக்கப்பட்டுள்ளன.
* மசூதி கட்டப்பட்ட பகுதியில் தான் இந்துக்களுக்குரிய சமய கட்டடம் இருந்துள்ளது. அதை தகர்த்துவிட்டு தான் மசூதி எழுப்பப்பட்டுள்ளது.

நீதிபதி சர்மா அளித்த தீர்ப்பில், "ராமர் பிறந்த ஜென்மஸ்தானம் அது. அது கடவுள் ராமர் பிறந்த இடம். ராமர், குழந்தையாக இருந்ததாகக் கருதக்கூடிய இடம். அப்படிப்பட்ட கடவுள் உருவமோ அல்லது உருவமின்றியோ எல்லா இடங்களிலும் நீக்கமற இருப்பவர்' என்று அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார். சர்ச்சைகுரிய இடத்தில் யாருக்கு முக்கிய உரிமையுள்ளது என்பது தொடர்பாக, சன்னி மத்திய வக்பு வாரியம், நிர்மோகி அகாரா அமைப்பு ஆகியவை தொடர்ந்த மனுக்களை நீதிபதிகள் நிராகரித்தனர்.

தீர்ப்பைக் கேட்பதில் குழப்பமோ, குழப்பம்: தீர்ப்பு விவரத்தை தெரிந்து கொள்வதற்காக, பத்திரிகையாளர்கள் உட்பட மீடியா பிரதிநிதிகள் ஐகோர்ட்டிற்கு வரவேண்டாம். இதற்காக சிறப்பு ஏற்பாடு லக்னோ கலெக்டர் அலுவலகத்தில் செய்யப்பட்டுள்ளது. தீர்ப்பு தொடர்பான அறிவிப்பை ஐகோர்ட்டால் நியமிக்கப்படும் பிரதிநிதி அறிவிப்பார் என குறிப்பிடப்பட்டு இருந்தது. வழக்கு விசாரணையின் போது நடந்த வாதபிரதிவாதங்களை விளக்குவதற்காக, ஆஜரான வக்கீல்கள், கலெக்டர் அலுவலக மீடியா சென்டருக்கு அழைத்து வரப்படுவார்கள் என அறிவிக்கப்பட்டு இருந்தது. நேற்று பிற்பகல் 4 மணி முதல், நாட்டின் ஒட்டு மொத்த பார்வையும் லக்னோவில் உள்ள மீடியா சென்டரை நோக்கி இருந்தது. 4.35 மணிக்கு, வக்கீல்கள் கூட்டமாக வந்தனர். சிலர், வெற்றிச் சின்னத்தை பிரதிபலிக்கும் வகையில் இரண்டு விரல்களை காட்டியபடி வந்தனர். தீர்ப்பு வெளியாகிவிட்டதோ என்று பத்திரிகையாளர்கள் குழம்பிப் போயினர். இருபதுக்கும் மேற்பட்ட வக்கீல்கள், வழக்கு விசாரணையின் போது தாங்கள் எடுத்துவைத்த வாதங்களை வாசித்தனர். ஆளாளுக்கு பலரும் பேசியதால் குழப்பமான சூழ்நிலை நிலவியது. ஒரே நேரத்தில் பலரும் பேசி குழப்பினர். தீர்ப்பு தொடர்பான செய்தியை சேகரிப்பதற்காக நாடு முழுவதிலிருந்தும் 600 பத்திரிகையாளர்கள், லக்னோவில் குழுமியிருந்தனர். நேரடியாக ஒளிபரப்புவதற்காக 40க்கும் மேற்பட்ட வெளிப்புற படப்பிடிப்பு (ஓ.பி.,) வேன்கள் நீண்ட வரிசையில் நிறுத்தப்பட்டு இருந்தன.

கடைசி நாளில் நீதிபதி வழங்கிய பெரும் தீர்ப்பு: அயோத்தியில் சர்ச்சைக்குரிய நிலம் தொடர்பான வழக்கில், நேற்று தீர்ப்பு வழங்கிய மூன்று நீதிபதிகளில் ஒருவரான தரம் வீர் சர்மாவின் பதவி காலம் இன்றுடன் முடிகிறது. நீதிபதியாக பணியாற்றிய கடைசி நாளான நேற்று அவர் நாட்டையே திரும்பி பார்க்க வைத்த வரலாற்று சிறப்பு மிக்க தீர்ப்பை வழங்கியுள்ளார்.

அறுபது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக இழுத்தடித்த அயோத்தி வழக்கில் நீதிபதிகள் தரம்வீர் சர்மா, சுதிர் அகர்வால் மற்றும் சிப்காட் உல்லா கான் ஆகிய மூன்று நீதிபதிகள் அடங்கிய அலகாபாத் ஐகோர்ட்டின் லக்னோ பெஞ்ச் நேற்று தீர்ப்பு வழங்கியது. இந்த மூன்று நீதிபதிகளில் தரம் வீர் சர்மா, லக்னோ பெஞ்சில் மூத்த நீதிபதி. இவரது பதவிக்காலம் இன்றுடன் முடிகிறது. இவர் தனது உணவை தானே சமைத்துக் கொள்வார். அவ்வப்போது தன்னுடன் பணியாற்றும் நீதிபதிகளுக்கும் உணவு சமைத்துக் கொண்டு வந்து வழங்குவார். இவர் ஒரு நல்ல சமையல்காரர். நீதிபதி சர்மா, பெரும்பாலான நேரங்களில் இந்திதான் பேசுவார். சைவ உணவு மட்டுமே சாப்பிடும் இவர், ஒரு பிரம்மச்சாரி. சமூக விழாக்களில் பங்கேற்கும் போது, எப்போதும் வெள்ளை நிற குர்தா, வேட்டி அணிந்துதான் வருவார். கோர்ட்டுகளில் வழக்கு தொடரும் ஏழைகளுக்கும் இவர் பல வகையில் உதவி வருகிறார். கொடையுள்ளம் கொண்ட இவர், நெருக்கடியான பல காலகட்டங்களில் உதவியுள்ளார். கடந்த 1948ம் ஆண்டு அக்டோபர் 2ம் தேதி பிறந்த இவர், 1967ல் பட்டப்படிப்பை முடித்தார். 1970ல் சட்டப்படிப்பை நிறைவு செய்தார். 1972ல் நீதித்துறை பணியில் சேர்ந்தார். 2002ல் மாவட்ட மற்றும் செஷன்ஸ் நீதிபதியானார். 2005ல் அலகாபாத் ஐகோர்ட்டின் லக்னோ பெஞ்ச் நீதிபதியானார். அயோத்தி வழக்கின் நீதிபதியாக 2007ம் ஆண்டு பிப்ரவரி 12ம் தேதி நியமிக்கப்பட்டார்.

தீர்ப்பு வழங்கிய மற்ற இரண்டு நீதிபதிகளில் ஒருவர் அகர்வால் (வயது 52). லக்னோ பெஞ்சில் இடம் பெற்ற மூன்று நீதிபதிகளில் மிகவும் இளையவர் இவரே. நீதிபதி சர்மா போல அல்லாமல், இவர் பெரும்பாலான நேரங்களில் ஆங்கிலத்தில்தான் பேசுவார். கோர்ட்டிற்கு வெளியே கூட அப்படித்தான். அறிவுக் கூர்மையாகவும், சுருக்கமாகவும் தீர்ப்புகளை வழங்குவதில் கைதேர்ந்தவர். எப்போதும் தெளிவாகப் பேசக்கூடியவர். சிவில் சட்டங்களில் கைதேர்ந்தவர். கடந்த 1977ல் ஆக்ரா பல்கலையில் அறிவியலில் பட்டம் பெற்ற அகர்வால், மீரட் பல்கலையில் சட்டம் பயின்றார். 1980ல் சட்டக் கல்வியில் பட்டம் பெற்றார். அதே ஆண்டு அக்டோபரில் அலகாபாத் ஐகோர்ட் பார் அசோசியேஷனில் சேர்ந்தார். ஆரம்பத்தில் வரிகள் தொடர்பான வழக்குகளில் ஆஜராகி வந்த அகர்வால், பின்னர் சேவைத் துறை தொடர்பான வழக்குகளில் ஆஜரானார். 2005 அக்டோபரில் அலகாபாத் ஐகோர்ட் பெஞ்சில் சேர்ந்தார். 2007 ஆகஸ்டில் நிரந்தர நீதிபதியானார். கடந்த 1958 ஏப்ரல் 25ம் தேதி பிறந்த அகர்வாலின் நீதிபதி பதவிக்காலம், 2020 ஏப்ரல் 23ம் தேதி முடிவடைகிறது.

மூன்றாவது நீதிபதியான சிப்காட் உல்லா கான், 1952 ஜனவரி 31ம் தேதி பிறந்தவர். 1975ல் சட்டப்படிப்பை முடித்த இவர், அதே ஆண்டில் வக்கீலாக பணியாற்றத் துவங்கினார். சிவில், வருவாய், சேவை சட்டங்கள் தொடர்பான வழக்குகளில் 25 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக ஆஜராகி வந்தார். 2002ம் ஆண்டில் அலகாபாத் ஐகோர்ட்டின் நிரந்தர நீதிபதியாக நியமிக்கப்பட்டார். இந்தி மற்றும் ஆங்கிலத்தில் சரளமாக பேசும் தன்மை கொண்ட இவர், சிவில் வழக்குகளில் வழக்கு தொடுத்தவர்களை கோர்ட்டுகளுக்கு வெளியே பேசித் தீர்க்கும்படி அடிக்கடி கேட்டுக் கொள்வார். அவரின் யோசனையின் பேரில், 2000த்திற்கும் மேற்பட்ட வழக்குகள் பேச்சுவார்த்தை மூலமாக சுமுகமாக முடிந்துள்ளன. அயோத்தி வழக்கை விசாரிக்கும் நீதிபதியாக 2010 ஜனவரி 11ம் தேதி நியமிக்கப்பட்ட இவர், எப்போதும் தனது அணுகுமுறையில் உறுதியாக இருப்பவர். கடுமையான நபர் என, மற்றவர்களால் விமர்சிக்கப்படுவார். இவரின் பதவிக்காலம் 2014 ஜனவரி 30ம் தேதி முடிவடைகிறது. இவரது பதவிக்காலத்தில் வழங்கப்பட்ட தீர்ப்புகள், அகில இந்திய ரிப்போர்ட்டர் லா புக்கில் இடம் பெற்றுள்ளன.

தீர்ப்பு வெளியான நேரத்தில் எப்படி இருந்தது அயோத்தி: அயோத்தி நிலம் தொடர்பான முக்கியத்துவம் வாய்ந்த தீர்ப்பை உ.பி., மாநிலம் அலகாபாத் ஐகோர்ட்டின் லக்னோ பெஞ்ச் நேற்று வழங்கியது. மாநிலத்தின் அனைத்து மாவட்டங்களிலும் உள்ள மக்கள், மதியம் 2.30 மணியில் இருந்தே தீர்ப்பை எதிர்நோக்கி, "டிவி' முன் அமர்ந்திருந்தனர். அதேநேரத்தில், பதட்டம் நிறைந்த பல மாவட்டங்களில் மதியத்திற்கு மேல் ஊரடங்கு உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டிருந்தது. சாலைகளில் வன்முறையை தூண்டும் கோஷங்களை யாரும் எழுப்பாத வகையிலும், தீர்ப்பை வரவேற்று கொண்டாட்டங்கள் நடத்தாத வகையிலும் தீவிர பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டிருந்தன. போலீசாரும் தீவிர கண்காணிப்பில் ஈடுபட்டிருந்தனர்.

தீர்ப்பை எதிர்நோக்கி மாநில அரசு பெரும் பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகளை செய்திருந்தாலும், தீர்ப்பு எப்படி வருமோ என, மக்கள் யாரும் அஞ்சவில்லை. தீர்ப்பை எதிர்நோக்கியே நாள் முழுவதும் காத்திருந்தனர். பதட்டம் நிறைந்த பல மாவட்டங்களில் உள்ள அரசு அலுவலகங்களில் குறைவான நபர்களே வேலைக்கு வந்திருந்தனர். பள்ளிகளிலும் மாணவர்கள் எண்ணிக்கை குறைவாகவே இருந்தது. அயோத்தி மற்றும் பைசாபாத்தில் உள்ள கல்லூரிகள், பள்ளிகள் மற்றும் மார்க்கெட்டுகள் எல்லாம் மூடப்பட்டிருந்தன. எந்தவிதமான வன்முறை நிகழ்ந்தாலும், அதை எதிர்கொள்ளும் வகையில், போலீசார் அனைத்து விதமான உபகரணங்களுடனும் தயார் நிலையில் இருந்தனர். அயோத்தியில் சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் வழிபாடு நடத்த வந்த பக்தர்களின் எண்ணிக்கை மிகக் குறைவாகவே இருந்தது. வந்தவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் உள்ளூர் வாசிகளே. பல மாவட்டங்களில் பள்ளிகளை நிர்வாகத்தினர் திறக்கவில்லை. திறந்திருந்த சில பள்ளிகளும் முன்னதாகவே மூடப்பட்டன.

வன்முறைக்கு பெயர் போன மீரட்டில் மதியம் 2.30 மணிக்கெல்லாம் சந்தைகள் மூடப்பட்டன. தீர்ப்பை "டிவி'யில் பார்க்கவும், பாதுகாப்பு காரணங்கள் கருதியும் கடைக்காரர்கள் கடைகளை மூடினர். இதேபோல், காசியாபாத், முசாபர் நகர், ராம்பூர், கோரக்பூர், கான்பூர், பரேலி, சகாரன்பூர், மொராதாபாத் போன்ற இடங்களிலும் முன்னதாகவே சந்தைகள் மூடப்பட்டன. மாநிலத்தில் பதட்டம் நிறைந்த பகுதிகளில் எல்லாம் கடந்த மூன்று நாட்களாக பாதுகாப்புப் படையினர் கொடி அணிவகுப்பு நடத்தினர். எந்தவிதமான வன்முறைகளும் நடக்காமல் தடுக்கும் நடவடிக்கைகளில் பல்வேறு சமூக அமைப்புகளும், கல்வியாளர்களும், அறிஞர்களும் ஈடுபட்டிருந்தனர்.

தீர்ப்பை வெளியிடுவதற்காக அலகாபாத் ஐகோர்ட்டின் லக்னோ பெஞ்ச் சார்பில், சிறப்பு வெப்சைட் ஒன்றும் துவக்கப்பட்டிருந்தது. அந்த வெப்சைட்டில் மாலை 4 மணிக்கு பிறகு, தீர்ப்பு விவரத்தை பார்வையிடலாம் என தெரிவிக்கப்பட்டிருந்தும், அந்த வெப்சைட் இணைப்பு எளிதில் கிடைக்கவில்லை. தீர்ப்பின் நகலை பெறும் வரை தீர்ப்பு இப்படித்தான் வரும் என, மீடியாக்கள் எந்த விதமான செய்திகளையும் பரப்ப வேண்டாம் என எச்சரிக்கை விடுக்கப்பட்டிருந்தது. மேலும், மாநிலத்தில் அசம்பாவித சம்பவங்கள் நடக்காமல் தடுப்பதற்காக உ.பி., போலீசார் மற்றும் துணை ராணுவப் படையினர் இரண்டு லட்சம் போலீசார், மாநிலம் முழுவதும் கண்காணிப்பு பணியில் ஈடுபட்டிருந்தனர். உ.பி.,யில் மொத்தமுள்ள 72 மாவட்டங்களில் 19 மாவட்டங்கள் அதிக பதட்டம் நிறைந்த மாவட்டங்களாகவும், 25 மாவட்டங்கள் பதட்டம் நிறைந்த மாவட்டங்களாகவும் அறிவிக்கப்பட்டிருந்தன. அத்துடன் தலைவர்கள் மற்றும் முக்கிய பிரமுகர்கள் பலரும் தீர்ப்பு எப்படி வந்தாலும், மக்கள் அமைதி காக்க வேண்டும் என, வேண்டுகோள் விடுத்த வண்ணம் இருந்தனர்.

"நிர்மோகி அகாரா': ராமர் பிறந்த இடமான அயோத்தியில், பாரம்பரியமான உரிமையை நிலைநாட்டும் வகையில், அங்கு தங்கி வழிபடும் சாமியார்களின் அமைப்பு தான் நிர்மோகி அகாரா. இங்குள்ள சாமியார்கள் அன்றாடம் தங்கள் வழிபாடுகளை மேற்கொள்கின்றனர். அயோத்தியில் உள்ள பழைமையான அமைப்பு இது. 1885ம் ஆண்டில் சர்ச்சைக்குரிய இடத்துக்கு அருகில் ராமர் கோவில் கட்ட வேண்டும் என்று, இந்த அமைப்பு, பைசாபாத் கோர்ட்டில் வழக்கு தொடர்ந்தது. 1959ம் ஆண்டில் இந்த அமைப்பு, சர்ச்சைக்குரிய இடம் தங்களுடையது என்று கோரியது. நேற்றைய தீர்ப்பில், சர்ச்சைக்குரிய இடத்தின் மூன்றில் ஒரு பங்கு நிர்மோகி அகாராவுக்கு சொந்தம் என்ற தீர்ப்பால், இந்த அமைப்பின் நீண்ட கால கோரிக்கை நிறைவேறியது.

ராம் லாலா: அயோத்தியில் சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில், 1949ல் ராமர் சிலையை வைத்த அமைப்பு தான் ராம் லாலா விராஜ்மன். ராமர் பிறந்த இடத்தில் வைக்கப்பட்ட சிலைகளை அகற்றக்கூடாது என்ற தீர்ப்பால், அந்த சிலைகள் அமைந்துள்ள இடம், மசூதி குவிமாடம் இருந்த இடம் உட்பட மூன்றில் ஒரு பங்கு இடம் இந்த அமைப்புக்கு வழங்கி அலகாபாத் கோர்ட் தீர்ப்பளித்தது.